Ruch Porozumienia Polskich Socjalistów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ruch Porozumienia Polskich Socjalistów (RPPS) – grupa osób o antykomunistycznych socjalistycznych przekonaniach działających w Krakowie na przełomie lat 70. i 80. XX wieku.

Ruch Porozumienia Polskich Socjalistów został założony 25 lipca 1979 przez uczestników ROPCiO z Krakowa. Byli to: Krzysztof Bzdyl, Krzysztof Gąsiorowski, Stanisław Janik-Palczewski, Romana Kahl-Stachniewicz, Mieczysław Majdzik i Stanisław Tor. RPPS miał być zalążkiem odrodzonej Polskiej Partii Socjalistycznej. Inicjatorem RPPS oraz autorem jej dokumentów programowych był Krzysztof Gąsiorowski. Wszyscy założyciele, jako grupa skonfederowana, 1 września 1979 weszli w skład Konfederacji Polski Niepodległej i prowadzili aktywną działalność w ramach tej partii politycznej. Pod szyldem RPPS wymienione wyżej osoby wydały jedynie kilka oświadczeń. W okresie zawieszenia działalności II Obszaru KPN, tj. od listopada 1980 do lipca 1981 (z uwagi na represje wobec działaczy KPN ze strony władz) "Opinia Krakowska" była wydawana jako pismo RPPS[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Tomasiewicz, Po dwakroć niepokorni. Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej, Łódź: Stowarzyszenie „Obywatele Obywatelom”, 2014, s. 196, ISBN 978-83-64496-23-3, OCLC 922274192.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mirosław Lewandowski, Maciej Gawlikowski: Prześladowani, wyszydzani, zapomniani... Niepokonani. Tom I. ROPCiO i KPN w Krakowie 1977–1981. Kraków: DAR-POINT Leszek Jaranowski, 2009. ISBN 978-83-927061-1-3
  • Marcin Kasprzycki: Konfederacja Polski Niepodległej w Krakowie 1979–1990. Wybór dokumentów. Kraków: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2009, s. 624. ISBN 978-83-929094-5-3