Ruletka geodezyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruletka w obudowie

Ruletka geodezyjna – to lekki taśmowy przymiar liniowy sprzężony z urządzeniem do szybkiego zwijania używany do wykonywania geodezyjnych pomiarów polowych.

Ruletka geodezyjna wykonana jest z taśmy stalowej o wymiarach w przekroju poprzecznym 10x0,2 i długościach: 10, 20, 25, 30, 50 i 100 m. Taśma zwijania jest na widełki składaną na płasko korbą. Ma podział centymetrowy i najczęściej milimetrowy na pierwszym decymetrze. Opisane są decymetry i metry. Dawniej opis i podziałka wytrawione były w metalu taśmy, później nadrukiem proszkowym nanoszonym na taśmę pokrytą odpornym na ścieranie poliamidem. Ruletki używa się do mierzenia krótkich odległości, najczęściej przy pomiarze szczegółów[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czesław Kamela, Mieczysław Lipiński: Geodezja, tom I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1971, s. 124–126.
  2. Jerzy Szymoński: Instrumentoznawstwo geodezyjne. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1982, s. 307–315. ISBN 83-7000-030-4.