Ryczące czterdziestki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Botev (dyskusja | edycje) o 16:54, 15 wrz 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Szlak kliprów – pas wód ryczących czterdziestek był wykorzystywany przez klipry żeglujące pomiędzy Europą a Australią i Nową Zelandią

Ryczące czterdziestki, strefa ryczących czterdziestek – pas wód oceanicznych biegnący nieprzerwanie wokół południowej półkuli kuli ziemskiej, w przybliżeniu pomiędzy 40° i 50° szerokości geograficznej południowej, wzdłuż którego wieją stałe wiatry zachodnie, o bardzo dużej prędkości, będące powodem częstych sztormów. Rejon związany z działalnością cyklonów w południowej strefie niskiego ciśnienia. Akwen trudny nawigacyjnie i niebezpieczny dla statków.

Leżący na północ od przylądka Horn, a na południe od Przylądka Igielnego obszar ryczących czterdziestek od dziesięcioleci budził respekt marynarzy, ale był równocześnie wyzwaniem i próbą charakteru. Wiele jednostek spoczywa na dnie w tym regionie. Jednak śmiałkowie, którzy go przepłynęli, zyskali uznanie u innych marynarzy i mogli korzystać z marynarskich przywilejów (np. prawa gwizdania na pokładzie).

Pierwszym człowiekiem, który samotnie przepłynął przez ryczące czterdziestki dookoła świata był Argentyńczyk Vito Dumas w latach 1942-1943.

Nazwa pochodzi od 40° szerokości geograficznej południowej; została nadana przez marynarzy.

Zobacz też