SSD (radioterapia)
SSD (ang. Source Skin Distance lub Source Surface Distance) – w radioterapii (zwłaszcza teleradioterapii) odległość od źródła promieniowania jonizującego do punktu wejścia wiązki w napromieniany obszar (najczęściej skóra pacjenta). W zależności od techniki napromieniania różna jest odległość SSD. W technice SSD odległość ta jest stała i wynosi najczęściej 100 cm. W technice izocentrycznej odległość ta jest zmienna, w zależności od grubości tkanek znajdujących się na drodze pomiędzy źródłem i napromienianym obszarem. W technikach specjalnych (np. TBI) stosuje się odległości SSD dużo większe od 100 cm, w celu uzyskania większego pola napromieniania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Ślosarek, Techniki dynamiczne generujące zróżnicowany rozkład dawki promieniowania w radioterapii; rozprawa habilitacyjna.
- W. Łobodziec, Dozymetria promieniowania jonizującego w radioterapii; WUŚ K-ce 1999.
