Siwe Sady
Siwe Sady – część Doliny Pyszniańskiej (górna część Doliny Kościeliskiej) w Tatrach Zachodnich[1]. Nazwę utworzył Mariusz Zaruski w 1910 r. Miejsce to (ok. 1500–1750 m n.p.m.), obejmujące północne zbocza Liliowych Turni i część wschodnich zboczy Ornaku pod Siwą Przełęczą i Siwymi Turniami, znane jest głównie jako popularny teren zjazdowy narciarzy z I połowy XX w. W nieistniejącym już schronisku na Pysznej urządzano na pożegnanie sezonu narciarskiego imprezę, podczas której wręczano nagrody dla juniorów, pań i seniorów w slalomie odbywanym w Siwych Sadach[2].
Siwe Sady tworzą trzy tarasy jeden nad drugim. W najwyższym z tych tarasów, na wschodnich zboczach Ornaku znajduje się kocioł lodowcowy – Siwa Kotlinka z Siwymi Stawkami, na najniższym niewielki stawek – Kosowinowe Oczko[1]. Wszystkie trzy piętra to dna kotłów lodowcowych kiedyś zalegających Dolinę Pyszniańską[3].
Na terenie tym od 1947 r. znajduje się obszar ochrony ścisłej „Pyszna, Tomanowa, Pisana”. Niewypasane hale zarastają lasem lub kosodrzewiną[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ Prace Geograficzne. Zeszyt nr 128 pod red. Jarosława Balona. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 2012.
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.