Rondel (budowla): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Rondle w Polsce: drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Integruj z|Rondela}} |
|||
[[Plik:Museum Quintana - Unternberg 1.jpg|thumb|300px|Rekonstrukcja neolitycznego rondla z Künzing-Unternberg w Niemczech]] |
[[Plik:Museum Quintana - Unternberg 1.jpg|thumb|300px|Rekonstrukcja neolitycznego rondla z Künzing-Unternberg w Niemczech]] |
||
Wersja z 13:33, 30 gru 2011
Rondel – założenie przestrzenne z czasów neolitu czyli ok. 5200-1900 r. p.n.e. (końcowego okresu epoki kamienia, poprzedzającego epokę brązu), mające zazwyczaj formę kręgu lub owalu otoczonego co najmniej jednym rowem, a czasami także palisadą. W Europie zlokalizowano około 100 tego typu obiektów. Najwięcej tego typu założeń odkryto jak dotąd w Niemczech i Czechach.
Funkcje
Przypuszcza się, że rondle mogły mieć charakter kultowy, astronomiczny, być może obronny. Mogły też być wykorzystywane jako miejsce spotkań.
Rondle w Polsce
W roku 1997 Otto Braasch odkrył z powietrza pierwsze dwa rondle neolityczne na terenie Polski: w Bodzowie i Rąpicach w woj. lubuskim[1]. W 2008 roku prof. Włodzimierz Rączkowski również z powietrza odkrył w Wenecji koło Biskupina trzeci na terenie Polski rondel neolityczny. Ma on średnicę ok. 100 metrów. Rondel w Wenecji składał się z dwóch wałów ziemnych i był użytkowany 5-6 tysięcy lat temu. W obrębie wałów zlokalizowano pozostałości po drewnianym obiekcie o prostokątnym planie[2]. W 2011 roku odkryto rondel w Pietrowicach Wielkich koło Raciborza[1].
Zobacz też
- ↑ Archeologia niedestrukcyjna
- ↑ Szymon Zdziebłowski: Rondel neolityczny pod Biskupinem ponownie badany. PAP – Nauka w Polsce, 2009-08-13. [dostęp 2009-11-18]. (pol.).
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.