Wieża Jordanka na Wawelu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 32: Linia 32:
}}
}}
[[Plik:Wawel Hill - Wieza Jordanka.svg|thumb|Wieża Jordanka na mapie [[Wawel]]u.]]
[[Plik:Wawel Hill - Wieza Jordanka.svg|thumb|Wieża Jordanka na mapie [[Wawel]]u.]]
'''Wieża Jordanka''' – jedna z czterech wieży mieszkalnych [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskiego]] na [[Wawel]]u, "wtopiona" skośnie we wschodnie skrzydło rezydencji. Zbudowana została w [[XIV wiek|XIV w.]] Pierwotnie miała ona charakter obronny. Górną część nadbudowano w latach [[1520]] - [[1533]]w stylu renesansowym. W 1860 założono na wieży nowy hełm<ref>"Czas" Kraków, nr 214 z 18.09.1861 r., s.1 (prawdopodobnie w artykule błędnie nazwano wieżę jako Duńską)</ref> w stylu barokowym, który nawiązywał kształtem do hełmu wieży Zygmunta III Wazy i hełmu wieży Jana III Sobieskiego.
'''Wieża Jordanka''' – jedna z czterech wieży mieszkalnych [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskiego]] na [[Wawel]]u, "wtopiona" skośnie we wschodnie skrzydło rezydencji. Zbudowana została w [[XIV wiek|XIV w.]] Pierwotnie miała ona charakter obronny. Górną część nadbudowano w latach [[1520]] - [[1533]]w stylu renesansowym. W 1860 założono na wieży nowy hełm<ref>"Czas" Kraków, nr 214 z 18.09.1861 r., s.1 (prawdopodobnie w artykule błędnie nazwano wieżę jako Lubranka)</ref> w stylu barokowym, który nawiązywał kształtem do hełmu wieży Zygmunta III Wazy i hełmu wieży Jana III Sobieskiego.


W sali I pietra znajduje się obecnie [[Gabinet Włoski w Wieży Jordance na Wawelu|gabinet Włoski]], wchodzący w skład ekspozycji [[Prywatne Apartamenty Królewskie na Wawelu|Prywatnych Apartamentów Królewskich]]. Natomiast sala II piętra mieściła nieistniejącą już [[kaplica|kaplicę]] pałacową (obecnie nie pełni żadnych funkcji). Sala parteru pozostaje niewykorzystana.
W sali I pietra znajduje się obecnie [[Gabinet Włoski w Wieży Jordance na Wawelu|gabinet Włoski]], wchodzący w skład ekspozycji [[Prywatne Apartamenty Królewskie na Wawelu|Prywatnych Apartamentów Królewskich]]. Natomiast sala II piętra mieściła nieistniejącą już [[kaplica|kaplicę]] pałacową (obecnie nie pełni żadnych funkcji). Sala parteru pozostaje niewykorzystana.

Wersja z 12:53, 18 cze 2014

Wieża Jordanka na Wawelu
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Ukończenie budowy

XIV w.

Ważniejsze przebudowy

1520-33

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Wieża Jordanka na mapie Wawelu.

Wieża Jordanka – jedna z czterech wieży mieszkalnych Zamku Królewskiego na Wawelu, "wtopiona" skośnie we wschodnie skrzydło rezydencji. Zbudowana została w XIV w. Pierwotnie miała ona charakter obronny. Górną część nadbudowano w latach 1520 - 1533w stylu renesansowym. W 1860 założono na wieży nowy hełm[1] w stylu barokowym, który nawiązywał kształtem do hełmu wieży Zygmunta III Wazy i hełmu wieży Jana III Sobieskiego.

W sali I pietra znajduje się obecnie gabinet Włoski, wchodzący w skład ekspozycji Prywatnych Apartamentów Królewskich. Natomiast sala II piętra mieściła nieistniejącą już kaplicę pałacową (obecnie nie pełni żadnych funkcji). Sala parteru pozostaje niewykorzystana.

  1. "Czas" Kraków, nr 214 z 18.09.1861 r., s.1 (prawdopodobnie w artykule błędnie nazwano wieżę jako Lubranka)

Bibliografia

  • Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie: Przewodnik; Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków, Kraków 1988, wyd. drugie.