Szymon Kawiecki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Rotmistrzem jest już w 1652 roku, oboźnym od 1653 roku. W tym okresie walczył z Kozakami. Od grudnia 1655 roku bierze udział w [[Konfederacja tyszowiecka|Konfederacji tyszowieckiej]]. W [[1656]] roku w walkach ze Szwedami wszedł ze swoją chorągwią w skład dywizji Stefana Czarnieckiego i Lubomirskiego, walcząc w [[Bitwa pod Warką|bitwie pod Warką]] i w [[Bitwa pod Kleckiem|bitwie pod Kleckiem]]. W czasie [[Bitwa pod Kcynią (1656)|bitwy pod Kcynią]] poniósł poważne straty. |
Rotmistrzem jest już w 1652 roku, oboźnym od 1653 roku. W tym okresie walczył z Kozakami. Od grudnia 1655 roku bierze udział w [[Konfederacja tyszowiecka|Konfederacji tyszowieckiej]]. W [[1656]] roku w walkach ze Szwedami wszedł ze swoją chorągwią w skład dywizji Stefana Czarnieckiego i Lubomirskiego, walcząc w [[Bitwa pod Warką|bitwie pod Warką]] i w [[Bitwa pod Kleckiem|bitwie pod Kleckiem]]. W czasie [[Bitwa pod Kcynią (1656)|bitwy pod Kcynią]] poniósł poważne straty. |
||
Podczas wojny z Moskwą, w 1660 roku wziął udział w kampanii i [[Bitwa pod Cudnowem|bitwie pod Cudnowem]]. Od 1663 roku jest chorążym [[ |
Podczas wojny z Moskwą, w 1660 roku wziął udział w kampanii i [[Bitwa pod Cudnowem|bitwie pod Cudnowem]]. Od 1663 roku jest chorążym [[Nowogród Siewierski|Nowogródka Siewierskiego]]. Bierze udział w Wyprawie zadnieprzańskiej przeciwko Moskwie w 1663 r. |
||
W 1666 roku podczas [[Rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]] zachowuje wierność królowi Janowi Kazimierzowi. Jego chorągiew istnieje do [[1668]] roku. |
W 1666 roku podczas [[Rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]] zachowuje wierność królowi Janowi Kazimierzowi. Jego chorągiew istnieje do [[1668]] roku. |
||
Wersja z 12:09, 8 kwi 2016
Szymon Kawiecki vel Kawecki herbu Dołęga (zm. ok. 1686), rotmistrz pancerny i oboźny wojskowy. Rotmistrzem jest już w 1652 roku, oboźnym od 1653 roku. W tym okresie walczył z Kozakami. Od grudnia 1655 roku bierze udział w Konfederacji tyszowieckiej. W 1656 roku w walkach ze Szwedami wszedł ze swoją chorągwią w skład dywizji Stefana Czarnieckiego i Lubomirskiego, walcząc w bitwie pod Warką i w bitwie pod Kleckiem. W czasie bitwy pod Kcynią poniósł poważne straty.
Podczas wojny z Moskwą, w 1660 roku wziął udział w kampanii i bitwie pod Cudnowem. Od 1663 roku jest chorążym Nowogródka Siewierskiego. Bierze udział w Wyprawie zadnieprzańskiej przeciwko Moskwie w 1663 r.
W 1666 roku podczas rokoszu Lubomirskiego zachowuje wierność królowi Janowi Kazimierzowi. Jego chorągiew istnieje do 1668 roku.
Ma braci: Marcina, Szymona i Andrzeja (porucznika), o których wspomina Wespazjan Kochowski, na którym zapewne oparł się Sienkiewicz w Trylogii[1].