Starzy kawalerowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilustracja autorstwa Paula Roberta.

Starzy kawalerowie (fr. Les vieux garçons) – komedia Victoriena Sardou ogłoszona w 1865.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Utwór stanowi satyrę na rozwiązłość francuskiego mieszczaństwa. Akcja rozgrywa się w Paryżu i częściowo na wsi. Trzej starzy kawalerowie (Mortemere, Veaucourtois i Claviers) goszczą w domu państwa Chaveney. [1] W domu przebywają dwie piękne mężatki (panie Troënes i du Bourg) oraz młoda panna Antonina, toteż starzy kawalerowie nie szczędzą starań, by zdobyć ich uwagę. Mężatki chętnie wdają się w grę zalotów. Jedynie młoda i czysta panna Antonina opiera się płomiennym wyznaniom miłosnym i zyskuje tym szacunek pana Mortemere'a[1][2].

Starzy kawalerowie w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Utwór przełożył na język polski Ludwik Powidaj. Premiera polska odbyła się w teatrze krakowskim w 1867[3]. W roli Antoniny wystąpiła Helena Modrzejewska, a w roli Mortemere'a - Wincenty Rapacki. Premiera warszawska odbyła się w Teatrze Rozmaitości w 1876 r.[4][2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Teatr, „Czas” (nr 64), Małopolska Biblioteka Cyfrowa, 17 marca 1867, s. 3 [dostęp 2024-04-17].
  2. a b Przegląd Teatralny, „Przegląd Tygodniowy Życia Społecznego, Literatury i Sztuk Pięknych” (nr 17), Crispa : biblioteka cyfrowa Uniwersytetu Warszawskiego, 1876, s. 200 [dostęp 2024-04-17].
  3. [Afisz] : [Inc.:] We Czwartek dnia 14 Marca 1867 po raz pierwszy "Starzy kawalerowie" komedya w 5 aktach z francuzkiego Victorina Sardou [...]., Polona, 1867 [dostęp 2024-04-17].
  4. Anna Sobiecka, Młodzi pozytywiści warszawscy wobec dramatu obcego (recenzje "Przeglądu Tygodniowego 1866-1876) [online], Repozytorium Cyfrowe Uniwersytetu w Białymstoku [dostęp 2024-04-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]