Subarnabanik
Subarnabanik – jedna z tradycji wisznuickich hinduizmu bengalskiego, reprezentowana w lirycznych poematach XVIII wiecznego Bengalu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przypuszcza się, iż początkowo była to wspólnota buddyjska[1], która w czasach Adisury, pod wpływem nacisków społecznych przeszła na łono rodzącego się wówczas neobraminizmu. W czasach panowania radży Ballala Sena straciła pozycję, zepchnięta na niziny indyjskiego systemu kastowego.
Przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]
Tradycję subarnabaników reprezentowało wielu poetów lirycznych wychwalających Wisznu[1]. Ich poematy zawierają najpopularniejsze mangale hinduizmu bengalskiego XVIII wieku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 242. ISBN 83-7132-370-0.