Sygnalizacja w szczelinie czasowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sygnalizacja w szczelinie czasowej – metoda sygnalizacji w łączu cyfrowym. Stosowana jest w systemie PCM 24. Do celów sygnalizacyjnych, w co szóstej ramce wykorzystywany jest ostatni, ósmy bit.

Poniższa tabela przedstawia wykorzystanie bitów w poszczególnych szczelinach czasowych

Numer ramki w wieloramce Bity przeznaczone na

informacje rozmówne

Bity przeznaczone na

informacje sygnalizacyjne

 1 bity 1-8 brak
 2 bity 1-8 brak
 3 bity 1-8 brak
 4 bity 1-8 brak
 5 bity 1-8 brak
 6 bity 1-7 bit 8
 7 bity 1-8 brak
 8 bity 1-8 brak
 9 bity 1-8 brak
 10 bity 1-8 brak
 11 bity 1-8 brak
 12 bity 1-7 bit 8

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Jajszczyk: Wstęp do telekomutacji. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000, s. 416. ISBN 83-204-2600-6.