Synagoga w Paryżu (ul. Notre-Dame-de-Nazareth)
48°52′00″N 2°21′36″E/48,866667 2,360000 nr rej. PA00086234
| |
 Fasada synagogi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Architekt |
Thierry |
| Data budowy |
1852 |
| Tradycja |
ortodoksyjna |
Położenie na mapie Paryża  | |
Położenie na mapie Francji  | |
Położenie na mapie Île-de-France  | |
| 48°52′00″N 2°21′36″E/48,866667 2,360000
| |
| Strona internetowa | |
Synagoga przy ul. Notre-Dame-de-Nazareth w Paryżu – jedna z kilkunastu synagog w Paryżu. W domu pod numerem 15 przy ul. Notre-Dame-de-Nazareth od 1822 znajdowały się dwie sale modlitewne, użytkowane przez Żydów sefaradyjskich i aszkenazyjskich. W 1852 dotychczasowy budynek został zastąpiony świątynią wzniesioną według projektu Thierry'ego, głównego architekta konsystorza żydowskiego w Paryżu. Budowla została wzniesiona w stylu neomauretańskim, podobnie jak wiele innych synagog powstałych w tym samym okresie we Francji. Synagoga przy ulicy Notre-Dame-de-Nazareth była pierwszą żydowską świątynią, w której zainstalowane zostały organy. Obecnie są one jednak wykorzystywane tylko okazjonalnie.
W październiku 1941 dokonano kilku zamachów bombowych, które nie przyniosły jednak ofiar śmiertelnych. Po II wojnie światowej w przedsionku budynku umieszczono tablice z nazwiskami wiernych synagogi, którzy padli ofiarą Holokaustu.
Na fasadzie budynku znajduje się tablica upamiętniająca rabina Josepha Saksa i jego żonę, którzy nie wrócili z wywózki w czasie II wojny światowej. We wnętrzu, oprócz sali modłów, zlokalizowano również salę poświęconą historii obiektu oraz kamień z wyrytym złoconym napisem upamiętniającym wydanie przez prefekta Rambutteau pozwolenia na urządzenie synagogi.
W 1975 obiekt otrzymał status zabytku[1].