Szakanda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szakanda –‬‭ król Makurii w Nubii w latach od 1276 do około 1279 roku.

Był siostrzeńcem Dawida króla Makurii w latach ok. 1268-1276. Zwrócił się o pomoc w jego obaleniu Dawida do egipskiego sułtana Bajbarsa. Dzięki egipskiej interwencji został królem w 1276 jako lennik. Rocznie musiał jako trybut dostarczyć trzy słonie, trzy żyrafy, pięć samic lampartów i 400 wołów. Szakanda nie utrzymał się długo na tronie. Już w 1279 odnotowany jest inny władca panujący w Dongoli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Peter M. Holt, Bliski Wschód od wypraw krzyżowych do 1517 roku, przeł. Barbara Czarska, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1993, s. 156-157.
  • Derek A. Welsby, The Medieval Kingdoms of Nubia. Pagans, Christians and Muslims along the Middle Nile, London: British Museum Press 2002, s. 243–244, ISBN 0-7141-1947-4