Szkoły wojskowe w Rosji (1798–1919)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szkoły wojskowe w Imperium Rosyjskimrosyjskie instytucje edukacyjne, działające od 1798 do powstania Rosji radzieckiej, dające absolwentom wykształcenie średnie specjalne (wojskowe).

W pierwszym kwartale XIX wieku zorganizowano szkoły specjalne: Inżynieryjną (1810, od 1855 Nikołajewska Akademia Inżynieryjna, zamkniętą w 1918), Przewodników Kolumn (1815, zlikwidowana w 1826), Artyleryjską (1820, od 1849 Michajłowska Akademia Artylerii, zamknięta w 1915), Petersburską Topografów (1822, od 1866 Wojskowo-topograficzna, funkcjonowała do 1919 r.).

Podczas reorganizacji instytucji szkolenia wojskowego w 1863 na bazie klas specjalnych wszystkich korpusów kadeckich z wyjątkiem fińskiego, orenburskiego i syberyjskiego, zorganizowano szkoły wojskowe: 3 piechoty (Pawłowska Szkoła Piechoty, dziedziczyła tradycje Wojskowego Domu Sierot (1798), Konstantynowska Szkoła Piechoty – Pułku Szlacheckiego (1807) i Aleksandrowska Szkoła Piechoty) oraz 1 kawalerii (Nikołajewska Szkoła Kawalerii, 1865, dziedzicząca tradycje Szkoły Chorążych Gwardyjskich (1823)). Do szkół wojskowych przyjmowano absolwentów gimnazjów wojskowych.

W 1861 r. w Finlandii, a od 1864 przy sztabach okręgów wojskowych zorganizowano szkoły junkierskie (piechoty, kawalerii i kozackie). Przyjmowano do nich osoby, które nie ukończyły szkoły średniej, edukacja była prowadzona według skróconych programów. W latach 1897–1910 szkoły junkierskie stopniowo przekształcano w szkoły wojskowe.

Aby zaspokoić potrzeby w zakresie oficerów artylerii i saperów w 1894 Konstantynowska Szkoła Wojskowa została przekształcona w szkołę artylerii, w latach 1913–1915 zorganizowano Nikołajewską i Siergiejewską Artylerii oraz Aleksiejewską Szkołę Inżynieryjną.

Podczas I wojny światowej szkoły wojskowe przeszły na przyspieszony kurs nauki. Do 1917 roku było 25 szkół wojskowych: 13 piechoty, 3 kawalerii, 2 kozackie, 4 artylerii, 2 inżynieryjne i wojskowo-topograficzne. Szkoły piechoty, kawalerii i kozackie były prowadzone przez Główny Zarząd Wojskowych Instytucji Szkolnych (Главное управление военно-учебных заведений), artylerii – Główny Zarząd Artylerii (Главное артиллерийское управление), inżynieryjne – Główny Wojskowy Zarząd Techniczny (Главное военно-техническое управление), wojskowo-topograficzne – Główny Zarząd Sztabu Generalnego (Главное управление Генерального штаба).

Szkoły wojskowe zostały rozwiązane w latach 1917–1919[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]