Przejdź do zawartości

Tłumica (pożarnictwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tłumicasprzęt pożarniczy do gaszenia iskier i żaru przenoszonych przez wiatr na obejścia i dachy – płaskie wiklinowe lub brzozowe miotły, obszyte nasiąkliwą tkaniną, osadzone na długich drążkach[1]. Tłumice macza się w wiadrach lub beczkach z wodą i uderza nimi w miejsca, gdzie spadły iskry lub z których wydobywa się płomień[1]. Obecnie tłumice metalowe (z cienkiej blachy) stosowane są przeważnie do tłumienia pożarów między innymi ściółki leśnej i trawy.

Późniejsze tłumice były robione z pasków sprężystej blachy i na to nakładano obszycie. Przy obejściach stały obowiązkowe beczki z wodą. Wiadra przeciwpożarowe natomiast miały zaokrąglone dna, w których były uchwyty ułatwiające energiczniejsze wylewanie wody na płomienie. Wiadra z wodą podawano z ręki do ręki, aby przerwy w gaszeniu były jak najkrótsze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gąsowski 2012 ↓, s. 368.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Gąsowski: Myślenice monografia miasta. 2012.