Test rysowania zegara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Test rysowania zegara (ang. Clock Drawing Test, CDT) – test służący do oceny funkcji wzrokowo-przestrzennych zależnych od płata czołowego i kory skroniowo-ciemieniowej. CDT jest stosowany do przesiewowej oceny otępienia. Opracowany został w 1986 roku przez Schulmana i współpracowników[1] którzy wyodrębnili na jego podstawie pięć poziomów zaburzeń funkcji wzrokowo-przestrzennych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K.L Schulman, R. Shedletsky, I.L. Silver: The Challange of Time: Clock Drawing and Cognitive Function in the Elderly.. Internet.J.Geriatric Psychiatry, 1997, s. 619–627.
  2. Janusz Rybakowski, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka: Psychiatria. Podstawy psychiatrii. T. 1. Wrocław: Elsevier, Urban & Parner, 2010, s. 437. ISBN 978-83-7609-102-0.