Elektrownia jądrowa Three Mile Island

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Three Mile Island)
Elektrownia jądrowa Three Mile Island
Three Mile Island
Three Mile Island Nuclear Generating Station
Ilustracja
Elektrownia jądrowa Three Mile Island
Państwo

 Stany Zjednoczone

Status

Aktywna

Operator

Exelon Nuclear

Liczba bloków energetycznych

2

Kluczowe daty
Rozpoczęcie budowy

1968

Włączenie do sieci

2 września 1974

Trwałe wyłączenie

2034

Położenie na mapie Pensylwanii
Mapa konturowa Pensylwanii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Elektrownia jądrowa Three Mile Island”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Elektrownia jądrowa Three Mile Island”
Ziemia40°09′14″N 76°43′29″W/40,153889 -76,724722
Strona internetowa

Elektrownia Three Mile Island – amerykańska cywilna elektrownia jądrowa położona na sztucznej wyspie, o tej samej nazwie, na rzece Susquehanna, koło Harrisburga, w stanie Pensylwania. Pierwotnie pracowały w niej dwa reaktory wodne ciśnieniowe (PWR), oznaczone jako TMI-1 i TMI-2, jednak po wypadku w 1979 r., częściowo stopiony rdzeń reaktora jądrowego TMI-2 został usunięty z terenu elektrowni.

Właściciele i zarządcy elektrowni[edytuj | edytuj kod]

Elektrownię zbudowała General Public Utilities Corporation, później GPU Inc., a zarządzała nią Metropolitan Edison Company (Met-Ed), firma zależna od GPU. Po wypadku w reaktorze TMI-2, właścicielem i zarządcą zakładu została nowa firma zależna od GPU Inc., GPU Nuclear (GPUN). GPUN użytkował reaktor nr 1 do 1998, kiedy to odsprzedano elektrownię firmie AmerGen Energy Corporation, spółkę joint venture firm Philadelphia Electric Company Energy Inc. (PECO Energy) i British Energy Group Plc. Udziały PECO w AmerGen stały się własnością Exelon Corporation w roku 2000 po tym, jak PECO połączyło się z Unicom Corporation. Exelon wykupił udziały British Energy w 2003, po czym przekazał własność i zarząd nad elektrownią do swojego oddziału zajmującego się energetyką jądrową, Exelon Nuclear.

Uszkodzony i nieczynny reaktor nr 2 pozostał własnością GPU do roku 2001, wtedy to GPU zostało wchłonięte przez First Energy Corporation. First Energy pozostaje właścicielem TMI-2, ale utrzymanie i obsługę nieczynnego bloku zlecał właścicielom pozostałej części elektrowni, firmie AmerGen Energy, w latach 2001–2003, i Exelon Nuclear, od roku 2003.

Bloki energetyczne[edytuj | edytuj kod]

Nr bloku Blok 1 Blok 2
Typ PWR PWR
Dostawca Babcock & Wilcox Babcock & Wilcox
Status wyłączony wyłączony
Data rozpoczęcia budowy 15 maja 1968 1 listopada 1969
Data włączenia do sieci 2 września 1974 30 grudnia 1978
Data wyłączenia 19 września 2019[1] 28 marca 1979
Moc elektryczna netto 805 MW 880 MW
Moc elektryczna brutto 837 MW 959 MW

Reaktor nr 1[edytuj | edytuj kod]

TMI-1 jest ciśnieniowym reaktorem wodnym o mocy 850 MW (pierwotnie 816 MW), wyprodukowanym przez Babcock and Wilcox. Do sieci został włączony 19 kwietnia 1974. Posiada licencje na pracę do 19 kwietnia 2014. Podczas wypadku w TMI-2, reaktor nr 1 był wyłączony na czas załadunku nowego paliwa. Wrócił do pracy dopiero w październiku 1985, po serii komplikacji natury technicznej i prawnej.

2 listopada 2006, o godz. 13:35 EST, doszło do automatycznego wyłączenia się reaktora. Automaty wyłączyły reaktor po napłynięciu nieoczekiwanych danych z wadliwego urządzenia monitorującego reaktor. Jeden z pracowników elektrowni został ranny, w wyniku próby panicznej ucieczki z terenu elektrowni.

19 września 2019 roku operator elektrowni, firma Exelon Generation ogłosiła rozpoczęcie procesu wygaszania reaktora nr 1[1].

Reaktor nr 2[edytuj | edytuj kod]

Prezydent Carter wizytuje elektrownię kilka dni po wypadku, 1979

TMI-2, bliźniaczy do TMI-1, do sieci został włączony w grudniu 1978. Pracował zaledwie 90 dni, gdy w marcu 1979, w wyniku największej w USA katastrofy w cywilnej elektrowni jądrowej, doszło do jego częściowego stopienia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Taylor Romine: The famous Three Mile Island nuclear plant is closing. CNN, 2019-09-19. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]