Tourville (1973)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Tourville (1975))
Tourville (D 610)
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

16 marca 1970

Wodowanie

13 maja 1973

 Marine nationale
Wejście do służby

14 czerwca 1975

Wycofanie ze służby

16 czerwca 2011

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

6 100 t

Długość

152,75 m

Szerokość

15,8 m

Zanurzenie

6,6 m

Napęd
2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby
Prędkość

32 węzły

Uzbrojenie
1 ośmioprowadnicowa wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych Crotale
2 działa uniwersalne kalibru 100 mm
2 działka kalibru 20 mm
4 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm
6 wyrzutni przeciwokrętowych pocisków rakietowych MM38 Exocet
2 wyrzutnie torped L5 Mod 4
Wyposażenie lotnicze
2 śmigłowce Westland Lynx
Załoga

299

Tourville (D 610)francuski niszczyciel rakietowy typu F67 wchodzący w skład Marynarki Wojennej Francji, przeznaczony do walki na szerokich akwenach. Okręt specjalizuje się walce z okrętami podwodnymi a także obronie przeciwlotniczej oraz działaniom przeciwko okrętom nawodnym. Swoją nazwę okręt otrzymał na część Anne Hilarion de Tourvillea, admirała oraz marszałka.

Niszczyciel został zbudowany w 1973 roku a 14 czerwca 1975 roku oficjalnie wszedł w skład marynarki. W latach 1994-1996 okręt został wyposażony w najnowszy sonar do wykrywania okrętów podwodnych. Okręt w czerwcu 2011 wycofany ze służby i sukcesywnie rozbrajany.

Główną bazą domową okrętu był port Brest na północy Francji.

Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]

Na pokładzie okrętu służyło 299 marynarzy w tym 24 oficerów. Uzbrojenie okrętu stanowiło głównie jedna ośmioprowadnicowa wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych „Crotale”, sześć wyrzutni przeciwokrętowych pocisków rakietowych „MM38 Exocet” oraz dwie wyrzutnie torped L5 Mod 4. Dodatkowo okręt był wyposażony w dwa uniwersalne działa kalibru 100 mm oraz cztery karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm.

Wsparcie lotnicze zapewniały dwa śmigłowce, Westland Lynx

Galeria[edytuj | edytuj kod]