Tracy Wilson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tracy Wilson
Ilustracja
Tracy Wilson (2018)
Reprezentacja

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

25 września 1961
Lachine

Wzrost

167 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Robert McCall
Mark Stokes

Klub

Port Moody’s Inlet SC

Zakończenie kariery

1988

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Calgary 1988 pary taneczne
Mistrzostwa świata
brąz Budapeszt 1988 pary taneczne
brąz Cincinnati 1987 pary taneczne
brąz Genewa 1986 pary taneczne
Odznaczenia
Order Kanady – Członek (Member)

Tracy Wilson, po mężu Kinsella (ur. 25 września 1961 w Lachine) – kanadyjska trenerka i choreografka łyżwiarstwa figurowego specjalizująca się w konkurencji solistów i solistek, a wcześniej łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych z Robertem McCallem. Brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Calgary (1988)[1] i uczestniczka igrzysk olimpijskich (1984)[2], 3-krotna brązowa medalistka mistrzostw świata (1986–1988) oraz 7-krotna mistrzyni Kanady (1982–1988).

W 1988 roku Wilson i McCall zdobyli pierwszy medal olimpijski dla Kanady w konkurencji par tanecznych[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 r., Wilson i McCall przez kolejne dwa lata występowali w zawodach profesjonalistów, zdobywając tytuł mistrzów świata profesjonalistów w 1990 roku[3]. Para występowała także w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars On Ice. Na początku 1990 roku u McCalla zdiagnozowano AIDS, a jego stan zdrowia uległ pogorszeniu. Pomimo ówczesnych obaw społeczeństwa co do kontaktu z chorymi, Wilson kontynuowała występy z McCallem, jednak wkrótce musiała przerwać karierę profesjonalną ze względu na ciążę. W 1991 r. Wilson urodziła pierwsze dziecko, a stan zdrowia jej partnera sportowego po raz kolejny uległ pogorszeniu. McCall zmarł 15 listopada 1991 roku, a Wilson zakończyła karierę sportową. Jej ostatnim pokazem był solowy występ podczas rewii ku pamięci Roberta McCalla 21 listopada 1992, w czasie, gdy spodziewała się drugiego dziecka[4].

W 1987 roku poślubiła Brada Kinsellę. Mają dwóch synów, Shane'a i Ryana, którzy trenowali hokej na lodzie i córkę Emmę[5].

W 2006 roku Wilson i Brian Orser zostali zatrudnieni przez klub Toronto Cricket, Skating and Curling Club, aby rozwinąć miejscowy program łyżwiarski. Wilson i Orser zdecydowali się zostać w Toronto i szkolą tam zarówno dzieci, jak i łyżwiarzy figurowych rywalizujących na arenie międzynarodowej. Do ich uczniów należą: Yuzuru Hanyū, Jewgienija Miedwiediewa, Cha Jun-hwan i Jason Brown[6].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Robertem McCallem[edytuj | edytuj kod]

Wilson i McCall na mistrzostwach świata 1985
Zawody 81–82 82–83 83–84 84–85 85–86 86–87 87–88
Międzynarodowe[3][7][8]
Igrzyska olimpijskie 8 3
Mistrzostwa świata 10 6 6 4 3 3 3
Novarat Trophy 1
Prague Skate 4
Skate Canada International 2 1 1
St. Ivel International 4 1
Ennia Challenge Cup 3 3
Krajowe[9]
Mistrzostwa Kanady 1 1 1 1 1 1 1

Z Markiem Stokesem[edytuj | edytuj kod]

Zawody 79–80 80–81
Międzynarodowe
Nebelhorn Trophy 8
Krajowe[9]
Mistrzostwa Kanady 1 J

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • BC Summer Swimming Association Pool of Fame – 2005
  • Skate Canada Hall of Fame – 2003
  • Richmond Hill Sports Hall of Fame – 1999
  • BC Sports Hall of Fame – 1991
  • Canada's Walk of Fame – 1989
  • Order Kanady – Członek (Member) – 1988[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games: Mixed Ice Dancing. Sports Reference. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)]. (ang.).
  2. Figure Skating at the 1984 Sarajevo Winter Games: Mixed Ice Dancing. Sports Reference. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-12)]. (ang.).
  3. a b c d Tracy Wilson – BC Sports Hall of Fame. bcsportshall.com. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
  4. Bill Glauber: AIDS quietly ravages the sport of figure skating Rob McCall's death forces sport to confront deadly virus. The Baltimore Sun, 1992-11-21. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-23)]. (ang.).
  5. Brad Kinsella. ontariosportlegendshof.com. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-15)]. (ang.).
  6. Beverley Smith: Orser and Wilson help spark Cricket Club revival. theglobeandmail.com, 2007-10-04. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  7. Skate Canada Results Book – Volume 2 – 1974–current. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).
  8. Skate Canada Results Book – Volume 1 – 1896–1973. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-22)]. (ang.).
  9. a b Canadian Championships. Skate Canada. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]