Transkrypcja fonologiczna
Transkrypcja fonologiczna (zwana również transkrypcją fonemiczną oraz transkrypcją fonetyczną szeroką) – system zapisu mowy uwzględniający tylko fonologicznie istotne cechy dźwięku. Opiera się na wzajemnej jednoznaczności znaku graficznego i dźwięku[1]. Transkrypcję fonologiczną zapisuje się w nawiasach pochyłych //[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 612.
- ↑ International Phonetic Association 1999 ↓, s. 27-30.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.
- International Phonetic Association: Handbook of the International Phonetic Association. Nowy Jork: Cambridge University Press, 1999. ISBN 100-521-65236-7.