Trofotenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trofotenia (trophotaeniae) – krótkie, rozetowate lub silnie wydłużone wyrostki odchodzące od otworu odbytowego embrionów ryb z rodziny żyworódkowatych (Goodeidae) służące do dokarmiania embrionów, podobnie jak pępowina. Trofotenia przylegają do ścian jajnika i czerpią z nich substancje odżywcze. Tworzą łożysko trofoteniczne. Silnie wydłużone trofotenia taśmowate występują u ryb z rodzajów Allophorus, Ameca i Chapalichthys mogą pobierać duże cząsteczki pokarmu. Występujące w rodzajach Allotoca, Goodea i Neophorus trofotenia rozetkowate są zdolne do wchłaniania tylko małych cząsteczek. U Ataeniobius toweri nie występują[1].

Termin trophotaeniae został wprowadzony przez C. L. Hubbsa i C. L. Turnera[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b C. L. Turner. The trophotaeniae of the goodeidae, a family of viviparous cyprinodont fishes. „Journal of Morphology”. 61(3), s. 495 – 523, 1937. DOI: 10.1002/jmor.1050610306. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
  • Anna Pecio. Ewolucja żyworodności wśród ryb (Pisces). „Przegląd Zoologiczny”. 1-2, s. 29-47, 2001.