Twierdzenie o aproksymacji symplicjalnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W topologii algebraicznej twierdzenie o aproksymacji symplicjalnej mówi, że dowolne przekształcenie ciągłe między realizacjami kompleksów symplicjalnych da się dobrze przybliżyć przez odwzorowanie symplicjalne.

Definicje[edytuj | edytuj kod]

Gwiazdą wokół wierzchołka dla danego wierzchołka kompleksu symplicjalnego nazywamy podkompleks składający się z wszystkich simpleksów które zawierają wierzchołek Gwiazdę wokół wierzchołka oznaczamy

Aproksymajcą symplicjalną funkcji ciągłej nazywamy takie odwzorowanie symplicjalne (tj. takie, odwzorowanie wierzchołków że jeśli sympleks jest sympleksem to jest sympleksem w ), że spełniony jest następujący warunek:

Treść twierdzenia[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie skończonym kompleksem symplicjalnym, a odwzorowaniem ciągłym. Wówczas istnieje takie oraz odwzorowanie symplicjalne będące aproksymacją symplicjalną gdzie jest -tym podziałem barycentrycznym kompleksu

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Jeśli jest kompleksem symplicjalnym o wymiarze a jest kompleksem symplicjalnym o wymiarze oraz to z twierdzenia o aproksymacji symplicjalnej wynika, że dla dowolnej ciągłej funkcji istnieje homotopijne z nią odwzorowanie które nie jest suriekcją. W szczególności, wszystkie funkcje ciągłe dla są nieistotne (tj. homotopijne z odwzorowaniem stałym), bo ich obraz zawiera się w pewnej sferze z wyjętym punktem, a ta jest ściągalna.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]