USS Bougainville (CVE-100)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Bougainville (CVE-100)
Ilustracja
Klasa

lotniskowiec eskortowy

Typ

Casablanca

Historia
Stocznia

Kaiser Shipyards

Wodowanie

16 maja 1944

 US Navy
Nazwa

USS „Bougainville” (CVE-100)

Wejście do służby

18 czerwca 1944

Wycofanie ze służby

3 listopada 1946

Los okrętu

sprzedany na złom 29 sierpnia 1960

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

lekka: 7800 ton
pełna: 10 400 ton

Długość

całkowita 156,1 m

Szerokość

19,9 m;
maksymalna 32,9 m

Zanurzenie

6,9 m

Napęd
2 pięciocylindrowe silniki Skinner Unaflow
4 kotły 285 psi
2 śruby napędowe 9000 shp
Prędkość

19 węzłów

Zasięg

10 240 mil morskich przy prędkości 15 węzłów

Uzbrojenie
1 działo kalibru 127 mm
8 podwójnych działek kalibru 40 mm
20 działek kalibru 20 mm
Wyposażenie lotnicze
27 samolotów
Załoga

923 ludzi

USS Bougainville (CVE-100) – amerykański lotniskowiec eskortowy typu Casablanca, który w końcowym okresie II wojny światowej wchodził w skład floty Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Został odznaczony dwiema battle star za udział w wojnie na Pacyfiku.

W czasie wojny pełnił zadania głównie transportowe i zaopatrzeniowe. Okręt został nazwany na cześć kampanii o Wyspę Bougainville’a[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bougainville. Dictionary of American Fighting Ships. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]