Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznychubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej przeznaczone dla posiadacza pojazdu mechanicznego za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu.

Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady UE[1] za granicą obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej przypisane do samochodu winowajcy zdarzenia chroni przed roszczeniami pokrzywdzonego oraz pasażerów tak samo, jak w Polsce. Opisana zasada dotyczy państw Unii Europejskiej, ale także Norwegii, Szwajcarii, Islandii[2].

W ruchu międzynarodowym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jest tzw. Zielona karta[3].

Ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jest w Polsce ubezpieczeniem obowiązkowym.

Wypowiedzenie umowy OC posiadaczy pojazdów mechanicznych to jednostronne oświadczeniem woli prowadzące do wygaśnięcia stosunku zobowiązaniowego, to jest umowy ubezpieczenia OC komunikacyjnego o charakterze ciągłym z upływem terminu wypowiedzenia albo natychmiastowo, jeżeli zachowanie terminów wypowiedzenia nie jest konieczne[4].

Wypowiedzenie umowy OC komunikacyjnego można dokonać w następujących przypadkach:

  • nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta (art. 28);
  • jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego w tym samym czasie jest ubezpieczony w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń, przy czym co najmniej jedna z umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta w trybie art. 28 ust. 1, umowa zawarta w tym trybie może zostać przez niego wypowiedziana na piśmie.
  • Art. 31.1. W razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się[4].

Do 30 września 2018 roku, każdy kierowca miał obowiązek posiadania przy sobie dokumentu potwierdzającego posiadanie ubezpieczenia OC podczas jazdy. Musiał mieć też przy sobie dowód rejestracyjny i prawo jazdy. Od 1 października 2018 roku został zdjęty obowiązek posiadania przy sobie dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia OC i dowodu rejestracyjnego. Przed 5 grudnia 2020 r. trzeba było mieć przy sobie prawo jazdy[5]. Jednak nie zwalnia to z obowiązku posiadania wykupionego ubezpieczenia samochodu[6].

Za brak obowiązkowego Ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w Polsce grozi wysoka kara, której wysokość jest powiązana z wysokością płacy minimalnej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dyrektywa 2000/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 maja 2000 r.
  2. Cinkciarz.pl, W: Stłuczka za granicą – jak uporać się z formalnościami.
  3. Zielona karta. [w:] Encyklopedia ubezpieczeń [on-line]. Rzecznik Ubezpieczonych. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)].
  4. a b Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2500).
  5. Jakie dokumenty trzeba mieć w aucie na wypadek kontroli drogowej. [dostęp 2022-03-17].
  6. OC, dowód rejestracyjny, prawo jazdy – zmiany od 1 października 2018 r. – InfoMazda. InfoMazda, 2018-09-26. [dostęp 2018-09-26].
  7. Zuzanna Krzyczkowska: Kara za brak OC w 2020 r.. moto.pl, 2019-12-30. [dostęp 2020-09-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2500)