Układ blokowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Układ blokowy (po lewej) i układ chorągiewkowy (po prawej)

Układ blokowy – kompozycja typograficzna, w której pewne partie treści (szczególnie w akcydensach) tworzą po lewej i po prawej stronie równą pionową krawędź[1]. Taki skład nazywamy wyjustowanym lub wyrównanym obustronnie[2].

W układzie blokowym szerokość wszystkich wierszy jest jednakowa, wskutek czego odstępy międzywyrazowe mają różną wielkość. W wypadku złego, zbyt szerokiego lub zbyt wąskiego składu, odstępy międzywyrazowe zamieniają się w „dziury” rozrywające graficzną spójność wiersza[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik pojęć związanych z poligrafią i DTP [online], Oficyna Wydawniczo-Reklamowa Sagalara, Łódź [dostęp 2018-01-17] (pol.).
  2. M. Mitchell, S. Wightman, Układ kolumny, [w:] Typografia książki. Podręcznik projektanta, red. R. Oleś, Kraków 2015, s. 8.
  3. H.P. Willberg, F. Forssman, Układ blokowy czy chorągiewkowy, [w:] Pierwsza pomoc w typografii, red. S. Daniecki, Gdańsk 2015, s. 50.