Ulica Józefa Sowińskiego w Lublinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Józefa Sowińskiego
Wieniawa, Rury
Ilustracja
Budynek Centrum Języka i Kultury Polskiej UMCS przy ul. Sowińskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lublin

Długość

1500m (włącznie z częścią pieszą)

Przebieg
światła 0m ul. J. Poniatowskiego/al. Racławickie
200m ul. Weteranów
300m ul. Langiewicza
380m ul. ks. I. Radziszewskiego
385m kładka dla pieszych
światła 700m ul. Głęboka
1000m ul. L. Wyczółkowskiego
1200m ul. Gliniana
3620m ul. Zachodnia
3700m ul. Nowomiejska
Położenie na mapie Lublina
Mapa konturowa Lublina, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Józefa Sowińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Józefa Sowińskiego”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Józefa Sowińskiego”
Ziemia51°14′47,7″N 22°32′21,5″E/51,246583 22,539306

Ulica Józefa Sowińskiego – arteria komunikacyjna w Lublinie. Stanowi część obwodnicy śródmiejskiej.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Składa się z dwóch części: łączącej aleje Racławickie z ul. Głęboką (na terenie Wieniawy) oraz osiedlowej ulicy na Rurach. Fragment osiedlowy rozpoczyna się chodnikiem prowadzącym przez łąkę. Łączna długość ulicy (wraz z odcinkiem pieszym) wynosi 1,5 km.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według Ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego z 1959 rurski odcinek ul. Sowińskiego miał stanowić część arterii łączącej trasy W-Z i N-S, biegnącej od al. Warszawskiej, przez ul. Głęboką, Sowińskiego, dolinę Bystrzycy, równolegle do osi Smoluchowskiego, do ul. Abramowickiej[1]. Według OPZP z 1969 całość ul. Sowińskiego miała stanowić część obwodnicy miejskiej Lublina[2].

Na przełomie XX i XXI w. tworzono różne warianty rozbudowy ulicy, mające na celu poprawę przepustowości; proponowano budowę tunelu[3] lub estakady[4]. W SUiKZP z 2000 zaplanowano przebudowę odcinka wieniawskiego w ramach programu rozbudowy układu ulicznego i założono, że będzie stanowił odcinek obwodnicy miejskiej[5]. W 2014 prezydent miasta stwierdził, że ulica ta będzie odcinkiem obwodnicy śródmiejskiej, różnej od obwodnicy miejskiej[6].

W 2013 zaproponowano połączenie obydwu części ulicy, poszerzenie jej do czterech pasów ruchu z wydzielonymi pasami ruchu albo ścieżkami dla rowerzystów oraz zawieszenie nad nią trakcji trolejbusowej[4]. Pod koniec 2015 rozważano ograniczenie inwestycji do remontu nawierzchni[3].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Wieniawska część przebiega w poprzek miasteczka akademickiego i jest jego główną drogą. Stoi tam budynek Centrum Języka i Kultury Polskiej UMCS oraz budynki mieszkalne i usługowe dla studentów UMCS i UP.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kociuba 2011 ↓, s. 269.
  2. Kociuba 2011 ↓, s. 270, 271.
  3. a b Miasto wycofa się z przebudowy ul. Sowińskiego? "Temat nie jest rozstrzygnięty" [online], dziennikwschodni.pl [dostęp 2016-04-29].
  4. a b Dominik Smaga: Duże zmiany w środku Lublina: Cztery pasy ruchu na ul. Sowińskiego. dziennikwschodni.pl, 2013-10-06. [dostęp 2015-01-24].
  5. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Lublina [online], bip.lublin.eu, 13 kwietnia 2000, s. 204, mapa [dostęp 2016-06-01].
  6. Odpowiedź na interpelację ws. obwodnicy śródmiejskiej. um.lublin.pl, 2014-08-05. [dostęp 2015-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-23)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dagmara Kociuba, Lublin. Rozwój przestrzenny i funkcjonalny od średniowiecza do współczesności, Toruń: Adam Marszałek, 2011, ISBN 978-83-7780-203-8.