Ulica Kawiory w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Kawiory
Krowodrza
Ilustracja
Widok na zachód od skrzyżowania z ulicą Miechowską.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

450 m

Przebieg
ul. Miechowska
ul. Nawojki
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Kawiory”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Kawiory”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Kawiory”
Ziemia50°04′03,0″N 19°54′47,0″E/50,067500 19,913056

Ulica Kawiory – ulica w Krakowie, w dzielnicy V, na Czarnej Wsi oraz Nowej Wsi Narodowej.

Łączy ulicę Miechowską z ulicą Nawojki. Jest jednojezdniowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica została w obecnym kształcie wytyczona w XVII wieku jako bezimienna droga. Jako droga bezimienna była widoczna także na planach wydawanych przy końcu XIX wieku[1]. Obecną nazwę nadano ulicy w 1912 roku, trzy lata po włączeniu Czarnej Wsi i Nowej Wsi Narodowej do Krakowa w 1909 roku[1].

Nazwa ulicy jest upamiętnieniem nazwy osady, wymienionej po raz pierwszy w 1318 roku, noszącej nazwę „Quatuor ortos circa Kauor sitos”[1]. Inne źródła podają hipotezę taką, że nazwa ulicy Kawiory, pochodzi od nazwy żydowskiego cmentarza „Kirchow”, założonego w 1311 roku, w miejscu obecnej ulicy Czarnowiejskiej[2][3].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Po południowej stronie ulicy:

  • ul. Kawiory 2 – kamienica. Projektował Zygmunt Miaskowski, 1912.
  • ul. Kawiory 8 – kamienica. Projektował Piotr Kozłowski, 1910.
  • ul. Kawiory 10 – kamienica, 1913.
  • ul. Kawiory 12 – dom, 1911.

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 72. ISBN 83-85579-48-6.
  2. Jan Adamczewski: Mała encyklopedia Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Wanda, 1996, s. 568. ISBN 83-918802-0-6.
  3. Praca zbiorowa: Encyklopedia Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400. ISBN 83-01-13325-2.
  4. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]