Urojenia odsłonięcia
Urojenia odsłonięcia – silne, fałszywe, niepodatne na perswazje przekonanie[1], zgodnie z którym myśli żywiącej je osoby ulegają bez jej udziału przekazywaniu osobom trzecim. W przypadku poglądu, że myśli te wybrzmiewają na głos i otoczenie chorego je słyszy, nazywa się urojeniami rozgłaśniania myśli[2].
Podobnie jak inne rodzaje urojeń, urojenia odsłonięcia zalicza się do zaburzeń treści myślenia[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jarema i Rabe-Jabłońska 2011 ↓, s. 20.
- ↑ Jarema i Rabe-Jabłońska 2011 ↓, s. 22.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Magdalena Kotlicka-Antczak: Psychopatologia. W: Marek Jarema, Jolanta Rabe-Jabłońska: Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011. ISBN 978-83-200-4180-4.