Wielosesyjność (dyski optyczne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wielosesyjność (nagrywanie wielosesyjne, multisesja) – sposób nagrywania danych na płycie kompaktowej polegający na nagrywaniu płyty CD-R lub CD-RW w kilku etapach – sesjach.

Każda nagrywana na płycie sesja musi zawierać co najmniej jedną ścieżkę o minimalnej długości 300 bloków. Każda rozpoczęta sesja zmniejsza dostępną pojemność płyty o 13,5 MB ze względu na tworzenie obszarów lead-in i lead-out, jednak można do niej stopniowo "dogrywać" nowe ścieżki już bez dodatkowej utraty pojemności (bez narzutu). Takich "dograń" (ścieżek) na jednej płycie, zgodnie ze specyfikacją Red Book, może być maksymalnie 99.[1]

Ścieżki w każdej sesji, zawierającej więcej niż jedną ścieżkę, są rozdzielane 150 blokami, czyli przerwą trwającą 2 sekundy. Jest to najbardziej widoczne na płytach CD-Audio, gdzie kolejne utwory rozdzielane są taka właśnie przerwą. Większość aktualnie sprzedawanych nagrywarek potrafi jednak nagrywać sesje bez tej 2 sekundowej przerwy.

Dane, które są "usuwane" z płyty CD-R tak naprawdę już na zawsze pozostają na dysku zajmując miejsce, mogą być jedynie niewidoczne po nagraniu następnej sesji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]