Wikiprojekt:GLAM/Gąszcz/brudno/Elżbieta Terlikowska
Elżbieta Terlikowska[edytuj | edytuj kod]
Elżbieta Terlikowska-Misiak
Elżbieta Terlikowska, dla przyjaciół Lalka studiowała na Wydziale Projektowania Form Przemysłowych w PWSSP we Wrocławiu. Obroniła również dyplom z malarstwa w pracowni profesora Józefa Hałasa. Zajmuje się m.in. grafiką użytkową i małą formą graficzną. Autorka wielu prestiżowych nagród z zakresu plastyki i scenografii w kraju i za granicą
"Elżbieta Terlikowska studiowała na Wydziale Projektowania Form Przemysłowych w Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Józefa Hałasa oraz dyplom pod kierunkiem prof. Krzysztofa Meissnera (1974). Artystka zajmuje się scenografią, kostiumami teatralnymi i filmowymi, malarstwem, projektowaniem graficznym. Zadebiutowała w 1986 roku, projektując kostiumy do „Nowego Wyzwolenia” wg Witkacego w reżyserii Jerzego Bielunasa w Operze Wrocławskiej."
"Elżbieta Terlikowska jest absolwentką Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (Wydział Form Przemysłowych). Malarstwo studiowała pod kierunkiem profesora Józefa Hałasa. Zajmuje się grafiką użytkową i małą formą graficzną. Zrealizowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, m. in. w Rzymie, Berlinie, Hagen, Hannoverze i Istambule. Ma w swym dorobku liczne wystawy zbiorowe, środowiskowe, ogólnopolskie i poplenerowe.
Jako scenograf zadebiutowała w 1986 roku, projektując dekoracje i kostiumy do „Nowego Wyzwolenia” wg Witkacego w reż. Jerzego Bielunasa w Operze Wrocławskiej. Jest jedną z najbardziej pomysłowych kobiet-scenografów polskich. Ma w dorobku prawie sto realizacji w teatrach całej Polski. Stale współpracuje z Art Scenique w Strasbourgu (Francja)."
"Studiowała na Wydziale Projektowania Form Przemysłowych w PWSSP we Wrocławiu. Dyplom pod kierunkiem profesora Krzysztofa Meissnera w 1974 roku. Obroniła również dyplom z malarstwa w pracowni profesora Józefa Hałasa.
Scenograf, kostiumolog. Artystka zajmuje się także grafiką użytkową i małą formą graficzną. Otrzymała Nagrodę Roku ZPAP ex aequo z Wandą Gołkowską za najlepszą wystawę w 2006 roku.
Jako scenograf artystka zadebiutowała w 1986 roku, projektując i kostiumy do Nowego Wyzwolenia wg Witkacego w reżyserii Jerzego Bielunasa w Operze Wrocławskiej. Brała udział w licznych wystawach indywidualnych oraz realizacjach scenograficznych i telewizyjnych.
(...) Ponad 70 dotąd niepokazywanych kolaży, rysunków, obiektów. Ozdobnych w najmniejszym calu, zalotnych i nostalgicznych. Jej kompozycje utkane są z tysięcy kawałków folii, papierków, maźnięć farby, szwów i aplikacji. Te obrazy-kolaże, obrazy-poduszki, obrazy-suknie budują opowieść o potrzebie piękna i o niestałości świata. Samotne wizerunki Japonek, multiplikujące jedną twarz w wielu orientalnych ozdobach, równie odosobnione Europejki, zatopione w masie wzorzystych dekoracji, zdają się trwać w swej ekshibicji, wystawiają się na pokaz, jakby przed momentem zeszły z wybiegu, gdzie prezentowały najnowszą kolekcję mody, czy też z okładki kolorowego czasopisma. Fragment tekstu, autor (–), "GW", 29.09.2004
Artystkę uhonorowano wieloma prestiżowymi nagrodami z zakresu plastyki i scenografii w kraju i za granicą, m.in.
- Stypendium Rządu Włoskiego (Akademia Sztuk Pięknych), Wenecja
- Nagroda i stypendium W. Cwenarskiego, Wrocław
- Nagroda na 10. Festiwalu Malarstwa Współczesnego, Szczecin
- I i II nagroda na Konkursie Malarskim im. Spychalskiego, Poznań
- Nagroda Dziennikarzy w Westfalii za najciekawszą ekspozycję roku, Hannover
- Złote Maski – jedna w Rosji (spektakl Don Huan, Sankt Petersburg), dwie w Katowicach
- Złota Pacynka, spektakl teatralny dla młodzieży
- Nagroda za kostiumy, Quadriennale, Praga
- Nagroda Miasta Wrocławia za całokształt twórczości"
https://zpap.wroclaw.pl/terlikowska-elzbieta
"Absolwentka Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (Wydział Form Przemysłowych). Malarstwo studiowała pod kierunkiem profesora Józefa Hałasa. Zajmuje się grafiką użytkową i małą formą graficzną. Zrealizowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, m. in. w Rzymie, Berlinie, Hagen, Hannoverze i Istambule. Ostatnią była „Cicha obecność” we wrocławskim Pałacu Królewskim (styczeń-marzec 2014). Artystka ma również w swym dorobku liczne wystawy zbiorowe, środowiskowe, ogólnopolskie i poplenerowe.
Jako scenograf zadebiutowała w 1986 roku, projektując dekoracje i kostiumy do „Nowego Wyzwolenia” wg Witkacego w reż. Jerzego Bielunasa w Operze Wrocławskiej. Jest jedną z najbardziej pomysłowych, obdarzonych wielką wyobraźnią kobiet-scenografów polskich. Ma w dorobku ponad 130 realizacji w teatrach całej Polski. Stale współpracuje z Art Scenique w Strasbourgu (Francja). Projektuje kostiumy również do spektakli telewizyjnych i filmów.
Do ważniejszych jej realizacji scenograficznych należą m. in. projekty do spektakli:
– Tango S. Mrożka i Kabaretu Jacquesa Preventa (obydwa spektakle w Strasbourgu)
– Niebezpieczne związki Ch. Hamptona w gdyńskim Teatrze Miejskim,
– Śmierć w Wenecji wg T. Manna (Wrocławski Teatr Pantomimy), – Królewicz i żebrak M. Twaina (Teatr Nowy w Łodzi),
– Kopciuszek D. Stępień (Teatr im. H. Ch. Andersena w Lublinie), – Wizyta starszej pani F. Dürrenmatta oraz Stworzenia sceniczne A. De Angelisa (obydwa w Lubuskim Teatrze im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze),
– Chory z urojenia Moliera oraz Sen nocy letniej W. Szekspira (Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze), – One i my R. M. Grońskiego (Teatr Syrena w Warszawie),
– W 80 dni dookoła świata po stu latach J. Bielunasa wg J. Verne’a (Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki), – Na czworakach T. Różewicza (Teatr Polonia w Warszawie).
W Teatrze Rozrywki zrealizowała pomysły scenograficzne do przedstawień: – Złota różdżka J. Bielunasa, – Księżniczka Turandot C. Gozziego,
– Dziś wieczorem Lola Blau G. Kreislera, – Uczciwe życie A. Bubienia,
– Ubu Król, czyli Polacy A. Jarry’ego, – Na szkle malowane K. Gaertner i E. Brylla,
– O co biega? P. Kinga, – KRZYK według Jacka Kaczmarskiego R. Talarczyka,
– Jesus Christ Superstar A. L. Webbera i T. Rice’a, – W 80 dni dookoła świata po stu latach J. Bielunasa wg J. Verne’a,
– Pomalu, a jeszcze raz! I. Šebo, – Canterville Ghost J. Williamsa,
– SPIN – musical D. Pashleya, – Adonis ma gościa F. Apkego,
– Billy Elliot E. Johna i L. Halla oraz kilkakrotnie – do Koncertu Sylwestrowego. NAJWAŻNIEJSZE NAGRODY: – Nagroda i stypendium im. W. Cwenarskiego we Wrocławiu, – Stypendium Rządu Włoskiego (Akademia Sztuk Pięknych), – Nagroda na 10. Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, – I i II Nagroda na konkursie malarskim im. Spychalskiego w Poznaniu, – Nagroda Dziennikarzy w Westfalii za najciekawszą ekspozycję roku (Hannover), – Dyplom Honorowy „za wyjątkową kreatywność i wysoki poziom prezentowanego kostiumu” na 9. Międzynarodowym Quadriennale Scenografii w Pradze (Stara kobieta wysiaduje T. Różewicza w Teatrze im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze),
– Wszechrosyjska Złota Maska za spektakl Don Juan w Sankt Petersburgu, – ZŁOTA MASKA za scenografię do przedstawienia Księżniczka Turandot C. Gozziego w Teatrze Rozrywki,
– ZŁOTA MASKA za scenografię do spektaklu W 80 dni dookoła świata po stu latach J. Bielunasa w Teatrze Rozrywki, – Złota Pacynka za scenografię do przedstawienia Zwierzęta Doktora Dolittle J. Bielunasa (Wrocławski Teatr Lalek),
– Nagroda Prezydenta Wrocławia, – Nagroda Kulturalna Miasta Wrocławia, – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS”." https://teatr-rozrywki.pl/pozostale/277-elzbieta-terlikowska.htmlhttps://www.terazteatr.pl/artysci/elzbieta-terlikowska,bio,4300https://desa.pl/pl/artysci/elzbieta-terlikowska/
ZPAP Wrocław
https://zpap.wroclaw.pl/artysci-czlonkowie-zpap
https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=1126631
https://encyklopediateatru.pl/osoby/6196/elzbieta-terlikowska
Prace:
https://archiwumcyfrowe.asp.wroc.pl/pl/encyklopedia/504
https://archiwumcyfrowe.asp.wroc.pl/pl/encyklopedia/531
https://archiwum.allegro.pl/oferta/elzbieta-terlikowska-obrazy-z-okresu-drapieznego-i6873039572.html
https://allegrolokalnie.pl/oferta/obraz-elzbieta-terlikowska-z-okresu-drapieznego
https://artinfo.pl/dzielo/dziewczynka-z-kotkiem-089
https://www.artnet.com/artists/elzbieta-terlikowska/
Scenografia:
https://kultura.dlastudenta.pl/osoba/elzbieta-terlikowska,1087.html
„Godzina miłości” - Josef Topol, 1986 r. Reżyseria: Bogusław Litwiniec. Scenografia: Elżbieta Terlikowska. Muzyka: Juliusz Śliwak. Ela - Grażyna Baranowska i El - Wojciech Habela.
"Przygód Mikołajka" na podstawie książek R. Gościnny’ego i J.J. Sempégo w tłumaczeniu Barbary Grzegorzewskiej. Reżyseria i adaptacja: Jerzy Bielunas, Scenografia i kostiumy: Elżbieta Terlikowska
Spektakl "Chopin — Chip, Chop, Chipette", scenografia — Katarzyna Mazurek - Mazureczniki, projekty kostiumów — Elżbieta Terlikowska
Ariano Suassuna "Historia o Miłosiernej, czyli Testament psa". Scenografia i kostiumy: Elżbieta Terlikowska.
https://dramatyczny.pl/spektakl/motyle-sa-wolne/
https://teatralny.pl/recenzje/byc-jak-billy-elliot,1093.html
https://teatralny.pl/recenzje/zmeczona-drag-queen-wysiaduje,3407.html
Wystawy:
https://zpap.wroclaw.pl/terlikowska-elzbieta-samotnosc-pudru
https://zpap.wroclaw.pl/terlikowska-elzbieta-o-nieznanym-imieniu-1
W Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego można oglądać wystawę "O nieznanym imieniu" Elżbiety Terlikowskiej. https://www.youtube.com/watch?v=setX9lV2-yg
https://zpap.wroclaw.pl/terlikowska-elzbieta-o-nieznanym-imieniu-1
„Con motivo” są prezentowane w Food Art Gallery, https://www.wroclaw.pl/go/wydarzenia/sztuka/23030-elzbieta-terlikowska-wystawa-w-food-art-gallery
Elżbieta Terlikowska. Cicha Obecność, https://tezeusz.pl/cicha-obecnosc-elzbieta-terlikowska-1993709
Elżbieta Terlikowska malarstwo, BWA Legnica 1984, http://szarlatan.pl/katalog/elzbieta-terlikowska-malarstwo/