Współczynnik płodności kobiet

Współczynnik płodności kobiet – iloraz liczby urodzeń żywych do liczby kobiet w wieku rozrodczym (15–45 lat) w danej populacji w przyjętej jednostce czasu, zazwyczaj w stosunku rocznym. Wyrażany jest on wzorem:

$W_{pl}=\mathrm {\frac {U_{\text{ż}}}{K_{(15-45)}}} {\text{C}},$

gdzie $U_{\text{ż}}$ oznacza urodzenia żywe, a $C$ jest stałą, przyjmującą wartość 100 lub 1000 i pozwalająca zapisać wynik w procentach lub promilach.

Współczynnik ten jest stosowany w analizach demograficznych dla kobiet w określonych, zazwyczaj pięcioletnich grupach wiekowych, np. w odniesieniu do kobiet w wieku między 15 a 29 lat:

$W_{pl}=\mathrm {\frac {U_{\text{ż}}}{K_{(25-29)}}} {\text{C}}.$

W Polsce w pierwszej połowie XX wieku najwyższa wartość tego współczynnika obserwowana była wśród kobiet w wieku 25–29 lat. Od lat 60. XX wieku największa płodność występowała u kobie w wieku 19–24 lata, a po roku 2000 znów wśród kobiet w wieku 25–29 lat. Wartość tego wskaźnika dla całej populacji ma tendencję spadkową w okresie po II wojnie światowej.

Zobacz też

• współczynnik dzietności
• współczynnik urodzeń

Bibliografia

• Franciszek Stokowski: Demografia. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2019. ISBN 978-83-208-2360-8.