Wyciszacz transkrypcji
Wyciszacz transkrypcji, silencer, sekwencja wyciszająca – sekwencja DNA, która hamuje transkrypcję informacji genetycznej[1][2]. Sekwencje wyciszające umiejscowione są w niektórych sekwencjach wzmacniających i przyczyniają się do ograniczania ekspresji genów w pewnych typach komórek[3]. Przykładem silencera jest sekwencja w obrębie wzmacniacza genu kodującego łańcuch lekki ϰ immunoglobulin (Lϰ), zlokalizowana przed miejscem wiążącym białko NF-ϰB. Ma być ona odpowiedzialna za blokowanie działania wzmacniacza w komórkach innych niż limfocyty B[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bartnik 2002 ↓, s. 232.
- ↑ Fletcher 2000 ↓, s. 21.
- ↑ Fletcher 2000 ↓, s. 68.
- ↑ Lipińska 2002 ↓, s. 354-355.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul Winter, Ivor Hickey, Hugh Fletcher: Genetyka – krótkie wykłady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13213-2.
- Ewa Bartnik: Struktura i działanie genów eukariotycznych. W: P. Węgleński (red.): Genetyka molekularna. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 2002, s. 497. ISBN 83-01-11830-X.
- Barbara Lipińska: Molekularne podstawy procesów odpornościowych. W: P. Węgleński (red.): Genetyka molekularna. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 2002, s. 497. ISBN 83-01-11830-X.