Wyoblak ręczny

Wyoblak ręczny - narzędzie służące do kształtowania blachy w czasie wyoblania, jest to w rzeczywistości dźwignia dwuramienna. Wyoblarz, trzymając trzonek pod pachą, opiera wyoblak o grzebień wyoblarki i naciska na niego całym ciałem. W wyniku umiejętnego nacisku łeb wyoblaka odkształca blachę. Na skutek nacisku blacha przybiera kształt wirującego wzornika, dzięki czemu uzyskujemy z blachy cienkościenne kształty brył obrotowych. W zależności od przeznaczenia część robocza wyoblaka wykonywana jest z różnych materiałów:

• stal narzędziowa - do mosiądzu, srebra, miedzi, cynku,
• mosiądz - do stali, stali nierdzewnej,
• tekstolitu - aluminium, ołowiu,
• drewna - aluminium, ołów, cienka miedź.

Część robocza wyoblaka może mieć bardzo różne kształty. W zależności od czynności wykonywanych wyoblakiem może być on uniwersalny (jak pokazany na rysunku powyżej), lub może być przeznaczony do wykonywania ściśle określonej czynności jak:

• wywijanie obrzeża do wewnątrz
• wywijanie obrzeża na zewnątrz,
• wygniatania kanałka
• rozpęczania
• do wygładzania powierzchni.

W czasie wyoblania stosowane są również inne narzędzia, jak noże do wyrównywania obrzeża, rolki do wyoblania, podtrzymki.

Bibliografia

• Kazimierz Szopski, "Wyoblanie" - Instytut Wydawniczy SIMP, Warszawa 1948
• Kazimierz Szopski, "Wyrób naczyń metodą wyoblania" - Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1955
• Kazimierz Szopski, "Obróbka metali na wyoblarkach" - Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1957
• Paweł Szwedowski, "Wyoblanie ręczne" - Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2007