Wyzwalacz podnapięciowy
Wyzwalacz podnapięciowy, cewka podnapięciowa – w aparatach elektrycznych urządzenie, które pozwala otworzyć bądź zamknąć łącznik mechanizmowy (z opóźnieniem lub bezzwłocznie), gdy napięcie między zaciskami spadnie poniżej pewnej ustalonej wartości.
Najczęściej zbudowany w postaci elektromagnesu uruchamiającego mechanizm łącznika.
Znajduje zastosowanie w układach sterowania rozdzielni elektroenergetycznych.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- PN-IEC 60050-441:2003 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki -- Część 441: Aparatura rozdzielcza, sterownicza i bezpieczniki