Zabezpieczenie zanikowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zabezpieczenie zanikowe – zabezpieczenie stosowane przy zasilaniu silników elektrycznych, gdy ich samorozruch po wcześniejszym zaniku napięcia może mieć niepożądane następstwa takie jak: zagrożenie życia ludzi lub zakłócenie procesów technologicznych. Zabezpieczeniem zanikowym może być wyzwalacz lub przekaźnik podnapięciowy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franciszek Przezdziecki, Andrzej Opolski: Elektrotechnika i elektronika. Warszawa: PWN, 1986, s. 600. ISBN 83-01-06470-6.
  • Julian Wiatr, Marcin Orzechowski, Poradnik projektanta elektryka. Podstawy zasilania budynków mieszkalnych, użyteczności publicznej i innych obiektów nieprzemysłowych w energię elektryczną, Dom Wydawniczy MEDIUM, Warszawa 2008, ISBN 978-83-919132-3-9, str. 273.