Zużycie techniczne budynków
Zużycie techniczne – zużycie fizyczne budynku; Miara stanu technicznego obiektu budowlanego[1]; Utrata wartości wynikająca z upływu czasu i sposobu użytkowania[2]; Poziom jakości technicznej poszczególnych elementów budowli, odzwierciedlający stopień zużycia i zakres spełniania wymogów norm technicznych przez poszczególne części obiektu w chwili oszacowania[3] i określa poziom zużycia wszystkich elementów budynku zarówno konstrukcyjnych, wykończeniowych, jak i wyposażenia i instalacji[4].
Zużycie wynika z:
- wieku obiektu budowlanego,
- trwałości zastosowanych materiałów,
- jakości wykonawstwa budowlanego,
- sposobu użytkowania i warunków eksploatacyjnych,
- wad projektowych,
- prowadzonej gospodarki remontowej.
Jest ono wynikiem zużycia poszczególnych jego elementów konstrukcyjnych, wykończeniowych i instalacji[5].
Zużycie techniczne obejmuje:[6]
- zużycie normalne, związane z upływem czasu i wpływem czynników zewnętrznych (atmosferycznych);
- zużycie przyspieszone, występujące w razie braku należytej konserwacji i remontów;
- zużycie nagłe, występujące w warunkach losowych.
Szacowanie zużycia nieruchomości zabudowanych[edytuj | edytuj kod]
Do oceny stopnia zużycia technicznego całego budynku (nie jego poszczególnych elementów) stosowane są:[6]
- metoda czasowa, w tym:
- metoda wizualna, w tym:
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Parametr szacowany przy:
- wycenie nieruchomości obejmującej budynek[8],
- określeniu możliwości i warunków użytkowania budynku[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Problematyka określenia stopnia zużycia technicznego budynków wielkopłytowych, [w:] Jacek Dębowski, Czasopismo Techniczne. Architektura, wyd. 2007, t. R. 104, z. 4-A, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, 2007, s. 27 - 34 [dostęp 2020-11-24].
- ↑ Beata Nowogońska, Trwałość techniczna a trwałość moralna obiektów budowlanych, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, Wydawnictwo PK, 2011.
- ↑ Ewa Kucharska-Stasiak, Ryszard Cymerman, Leksykon rzeczoznawcy majątkowego, Warszawa: Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych, 1998, ISBN 83-909123-2-5, OCLC 749138743 [dostęp 2020-11-18].
- ↑ a b c Zużycie techniczne budynków - kiedy podjąć decyzję o rozbiórce [online], Inżynier Budownictwa, 18 listopada 2015 [dostęp 2020-11-18] (pol.).
- ↑ Beata Szykulska, Określanie zużycia obiektów budowlanych [online], Bondi – wycena mienia zabużańskiego, wycena nieruchomości [dostęp 2020-11-18] (pol.).
- ↑ a b Wolters Kluwer Polska., Obowiązki właścicieli obiektów budowlanych oraz inwestorów : przegląd, konserwacja i roboty budowlane, 2. wyd., stan prawny na 10 lipca 2016 r, Warszawa: Wolters Kluwer, 2016, ISBN 978-83-264-9070-5, OCLC 995623225 [dostęp 2020-11-24].
- ↑ Monika Podwórna, Określanie stanu technicznego obiektubudowlanego w wycenie nieruchomości, [w:] Izabela Rącka (red.), Nieruchomość w przestrzeni 5. T. 2, Analiza rynku nieruchomości, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2019, ISBN 978-83-7986-257-3, OCLC 1129910932 [dostęp 2020-11-24].
- ↑ Monika Podworna, Praktyczne aspekty oceny stopnia zużycia obiektów budowlanych, dla potrzeb wyceny nieruchomości, Władysław Mironowicz, „Rzeczoznawca Majątkowy”, 1/2017, Str. 8 [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Biuro Projektowe Konstruktor, Zużycie techniczne budynków i budowli : metodologia oceny stanu technicznego budynków i budowli : podstawy diagnostyki budowlanej : tabele pomocnicze do ustalania stopnia zużycia budynku, Chrzanów: Wydawnictwo Prawo i Budownictwo. Biuro Projektowe Konstruktor, 2014, ISBN 978-83-937513-9-6, OCLC 903372174 [dostęp 2020-11-18].