Związek Chłopski (1842)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Związek Chłopski (zwany też Związkiem Ściegiennego i spiskiem księdza Piotra Ściegiennego) – organizacja konspiracyjna, powstała w 1842 z inicjatywy księdza Piotra Ściegiennego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Związek, działający na Kielecczyźnie i Lubelszczyźnie, miał zorganizować chłopskie powstanie celem odzyskania niepodległości i poprawy losu chłopów pańszczyźnianych. Zrzeszał chłopstwo i był popierany przez wiejski kler oraz małomiasteczkową inteligencję[1].

Opierał się przede wszystkim o charyzmę Ściegiennego, więc jego aresztowanie w 1844[2][3], w przededniu wybuchu planowanego powstania, wraz z częściową dekonspiracją doprowadziły do końca istnienia organizacji[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, wyd. 10, Warszawa 1997, s. 160.
  2. K. Karolczak, Piotr Ściegienny, [w:] Słownik biograficzny historii Polski, red. J. Chodera, F. Kiryk, t. 2, Wrocław-Warszawa-Kraków 2005, s. 1525.
  3. M. Żywczyński, Książę Leuchtenberg i ksiądz Ściegienny: z dziejów dyplomacji carskiej, „Przegląd Historyczny”, 37, 1948, s. 307.
  4. K. Groniowski, J. Skowronek, Historia Polski 1795-1914, wyd. 3 popr. i uzup., Warszawa 1987, s. 109.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Kukiel, Dzieje Polski porozbiorowe (1795-1921), Londyn 1993, s. 270-271.