Próżność

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Próżność (łac. vana gloria lub inanis gloria) – rodzaj pychy[1] przejawiająca się w chęci olśniewania innych, zwracania uwagi na rzeczy zewnętrzne[2].

Według Katechizmu Kościoła Katolickiego zarówno próżność, jak i samochwalstwo stanowią grzech przeciw prawdzie[3]. Z próżności wypływa nieposłuszeństwo, chełpliwość, hipokryzja, spory, upór, kłótnie i pogoń za nowinkami[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Siedem grzechów głównych dzisiaj - mateusz.pl
  2. Mały Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, s. 713, ISBN 83-01-11737-0
  3. KKK, nr. 2481 - www.katechizm.opoka.org.pl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]