Ágnes Gergely
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1933 |
|---|---|
| Narodowość |
węgierska |
| Język |
węgierski |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Nagrody | |
Ágnes Gergely (ur. 5 października 1933 w Endrőd[1][2]) – węgierska poetka i powieściopisarka żydowskiego pochodzenia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z żydowskiej rodziny. Jej ojciec zginął wykonując pracę przymusową podczas II wojny światowej[1]. W wieku siedemnastu lat zaczęła pracę w fabryce, ucząc się na tokarza, jednak dzięki zdanym egzaminom zaczęła później studiować literaturę węgierską i angielską na Uniwersytecie Loránda Eötvösa. Następnie m.in. uczyła w szkole średniej, zajmowała się produkcją radiową, a także była redaktorką magazynu „Nagyvilág”[3]. W 1963 roku zadebiutowała tomikiem poetyckim Ajtófélfámon jel vagy[1]. W swojej twórczości często zajmowała się rolą pisarza we współczesnej kulturze i polityce oraz ironią życia literackiego. Należała do zwolenników wprowadzania zachodnich wpływów do literatury węgierskiej. W połowie lat 70. przebywała w Stanach Zjednoczonych w ramach międzynarodowego programu pisarskiego Uniwersytetu Iowa[3]. Wykładała literaturę angielską na Uniwersytecie Loránda Eötvösa, a także zajmowała się tłumaczeniem poezji brytyjskiej i amerykańskiej, w tym twórczości Williama Butlera Yeatsa[1][3].
Jest laureatką licznych nagród literackich. Dwukrotnie została wyróżniona nagrodą im. Attili Józsefa (1977, 1987), a w 2000 roku zdobyła nagrodę im. Kossuta[1].
Jej twórczość przetłumaczono na angielski, szwedzki francuski i niemiecki[1]. Po polsku jej wiersze ukazały się w antologii Podźwignęło się morze: poezja węgierska (2000) pod redakcją Konrada Sutarskiego[4].
Mieszka w Budapeszcie[1].
Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]
Poezja[edytuj | edytuj kod]
- 1963: Ajtófélfámon jel vagy
- 1968: Johanna
- 1970: Azték pillanat
- 1973: Válogatott szerelmein – wybór poezji i przekładów
- 1978: Kobaltország
- 1981: Hajóroncs
Proza[edytuj | edytuj kod]
- 1966: Glogovácz es a Holdkórosok
- 1976: A Chicagói Változat
- 1977: A Tolmács
- 1983: Stációk
Źródło[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Ágnes Gergely, [w:] Susan Rubin Suleiman, Éva Forgács, Contemporary Jewish Writing in Hungary: An Anthology, U of Nebraska Press, 2003, ISBN 978-0-8032-4275-3 [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ Ágnes Gergely [online], en.isabart.org [dostęp 2020-04-06] (ang.).
- ↑ a b c d Gyorgyi Voros, Ágnes Gergely, [w:] An Encyclopedia of Continental Women Writers, Katharina M. Wilson, M. Wilson (red.), Taylor & Francis, 1991, ISBN 978-0-8240-8547-6 [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ Podźwignęło się morze: poezja węgierska [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2020-04-05] (pol.).