Łąkówka turkusowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łąkówka turkusowa
Neophema pulchella[1]
(Shaw, 1792)
Ilustracja
Samiec łąkówki turkusowej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Platycercini

Rodzaj

Neophema

Gatunek

łąkówka turkusowa

Synonimy
  • Psittacus pulchellus Shaw, 1792
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Łąkówka turkusowa[3] (Neophema pulchella) – gatunek australijskiego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae), z rodzaju Neophema. W naturze występuje na południowo-wschodnich obszarach Australii.

Ze względu na kolorowe upierzenie oraz przyjemny, melodyjny głos jest hodowana także jako ptak ozdobny[4]. Gatunek monotypowy[5][6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

U samicy łąkówki tylko przód głowy ma wyraźnie niebieski kolor.

Upierzenie obydwu płci jest bardzo podobne do blisko spokrewnionej z nią łąkówki wspaniałej, z przewagą błękitu i zieleni. Dymorfizm płciowy jest dość wyraźny. Samca wyróżnia rząd czerwonych piór pokrywowych na skrzydle oraz więcej koloru turkusowego na głowie. Poza tym, podobnie jak u samicy ma niebieskie zewnętrzne krawędzie skrzydeł oraz lotki, zielony grzbiet i wierzch ogona oraz żółty brzuch i spód sterówek. Barwy samicy są nieco mniej intensywne, a zieleń występuje obficiej również na piersi i na tyle głowy. Samica posiada także białą pręgę na szarym spodzie skrzydeł, której to brak jest u samca[4]. Młode ptaki są podobne do samicy, tylko bardziej matowe.

Wymiary średnie
Długość ciała: 20 cm, masa ciała 37–44 g[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zasięg występowania łąkówki turkusowej rozciąga się w południowo-wschodniej Australii, od kontynentalnej części południowo-wschodniego Queenslandu[5], poprzez Nową Południową Walię[7] po północno-centralną Wiktorię[5]. Zamieszkuje nizinne (do 700 m n.p.m.) obszary trawiaste, wrzosowiska, sady, zakrzewienia i zadrzewione okolice strumieni[8].

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Łąkówka turkusowa zjada nasiona, kwiaty i owoce, zarówno roślin rdzennych, jak i wprowadzonych[5].

Okres lęgowy trwa od sierpnia do grudnia, okazjonalnie również w kwietniu i maju[8]. Samica składa zwykle 4–6 jaj (wymiary: ok. 20,5 na 16 mm[8]), które następnie wysiaduje przez 18–21 dni. Młode przebywają w gnieździe ok. 4 tygodnie. Następnie są jeszcze 2 tygodnie po opuszczeniu gniazda dokarmiane przez rodziców[4].

Status i zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje łąkówkę turkusową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) od 1988 (oprócz lat 1994–2000, kiedy to gatunek miał status Lower Risk/Near Threatened – bliski zagrożenia). BirdLife International ocenia trend populacji na stabilny. Liczebność populacji oszacowana w roku 2000 wynosiła 20 tys. osobników. W stanie Wiktoria łąkówki turkusowe przystosowały się do jedzenia nasion Arctotheca calendula (ang. capeweed), obcego dla Australii gatunku, dzięki czemu tamtejsza populacja powiększa się. Do zagrożeń dla gatunku należą drapieżnictwo lisów i kotów, utrata drzew z dziuplami w lasach, z których pozyskuje się drewno, oraz niewłaściwe wypalanie terenów[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neophema pulchella, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Neophema pulchella, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-06].
  4. a b c red. Władysław Kermen: Ptaki ozdobne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 42-43. ISBN 83-09-00857-8.
  5. a b c d e Collar, N.: Turquoise Parrot (Neophema pulchella). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (29 stycznia 2016)].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
  7. a b Turquoise Parrot Neophema pulchella. BirdLife International. [dostęp 2016-01-29].
  8. a b c Turquoise Parrot (Neophema pulchella). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2016-01-29].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]