Łazarz (Żurbienko)
| Fiedor Iosifowicz Żurbienko | |
| Arcybiskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup tambowski i morszański | |
| Okres sprawowania |
1981 do 2005 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1947 |
| Diakonat |
1971 |
| Prezbiterat |
1971 |
| Chirotonia biskupia |
1982 |
| Data konsekracji |
1982 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Łazarz (imię świeckie Fiodor Iosifowicz Żurbienko, ur. 1931 na Kubaniu, zm. 30 czerwca 2005 w Wielkim Dalniku) – duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, a następnie Rosyjskiego Kościoła Prawdziwie Prawosławnego, w latach 1981-2005 biskup tambowski i morszański.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w kozackiej rodzinie na Kubaniu. Od dzieciństwa miał styczność z przedstawicielami Cerkwi katakumbowej. W 1947 roku został w tajemnicy postrzyżony na mnicha riasofornego, przyjmując imię Teodozjusz. W 1950 z powodu przynależności do Cerkwi katakumbowej został aresztowany i skazany na 10 lat więzienia, karę odbywał w łagrze w Karagandzie, jednak w 1955 został amnestionowany. W latach 60 nawiązał kontakt z Rosyjską Cerkwią zagraniczną. W 1971 roku został potajemnie wyświęcony na hierodiakona i hieromnicha. W 1975 otrzymał małą schimę i zmienił imię zakonne na Łazarz. W 1981 został podniesiony do godności archimandryty.
Chirotonię biskupią otrzymał w tajemnicy w 1982 roku. 25 lipca 1990 na posiedzeniu synodu Cerkwi zagranicznej jego święcenia biskupie zostały oficjalnie uznane, a jemu samemu nadano tytuł arcybiskupa. W 2001 roku odłączył się od struktur Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji i przeszedł do Rosyjskiego Kościoła Prawdziwie Prawosławnego, którego stał się zwierzchnikiem w następnym roku. Zmarł 30 czerwca 2005.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Лазарь (Журбенко) "Архиепископ Тамбовский и Моршанский". anti-raskol.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-25)].