Przejdź do zawartości

Łukiańce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukiańce
Лук’янцы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Druja

Populacja (2019)
• liczba ludności


0[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łukiańce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Łukiańce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Łukiańce”
Ziemia55°44′27″N 27°20′53″E/55,740833 27,348056

Łukiańce (biał. Лук’янцы; ros. Лукьянцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 zaścianek a następnie osada leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie brasławskim, w gminie Słobódka[5][6].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 20 osób, 1 była wyznania rzymskokatolickiego a 19 staroobrzędowego. Jednocześnie 1 mieszkaniec zadeklarował polską przynależność narodową a 19 rosyjska. Były tu 3 budynki mieszkalne[5]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 20 osób[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Słobódce i prawosławnej w Kirylinie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Słobódce[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
  2. Delikatory, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Słobódka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 399.
  3. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  4. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 13.
  6. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 995.