Cielowce (rejon brasławski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cielowce
Цілеўцы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Słobódka

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cielowce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Cielowce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Cielowce”
Ziemia55°38′23″N 27°14′51″E/55,639722 27,247500

Cielowce (biał. Цілеўцы; ros. Тилевцы) – dawny zaścianek[1]. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Słobódka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[2][3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]) w powiecie brasławskim, w gminie Brasław, a następnie w gminie Słobódka[5].

Powszechny Spis Ludności z 1921 roku nie podał danych dotyczących miejscowości[5]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 21 osób[6].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Ikaźni. Podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Ikaźni[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.
  2. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s. 4
  4. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 3.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 264.