Ślaz piżmowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślaz piżmowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

ślazowate

Rodzaj

ślaz

Gatunek

ślaz piżmowy

Nazwa systematyczna
Malva moschata L.
Sp.Pl. 2: 690. 1753
Synonimy
  • Malva moschata var. rosea hort.[3]

Ślaz piżmowy (Malva moschata L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny ślazowatych. Pochodzi z południowej i południowo-wschodniej Europy[3]. W Polsce zadomowiony, pospolity na całym niżu, antropofit.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat
Równowąskie listki kieliszka
Owoc
Łodyga
Wzniesiona, rozgałęziona, o długość od 20 do 80 cm, niekiedy do 100 cm, owłosiona.
Liście
Okrągławe w zarysie, pierzasto postrzępione, liści odziomkowe nerkowate.
Kwiaty
Różowe lub białe o średnicy 4-6 cm, pojedyncze, wyrastające z kątów liści. Mają zapach piżma, stąd nazwa gatunkowa.
Owoce
Rozłupnia zawierająca kilkanaście gładkich rozłupek o zaokrąglonych brzegach, ułożonych w krążek.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na ubogich murawach, słonecznych i suchych łąkach i pastwiskach, zaroślach.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Nadaje się na rabaty kwiatowe w ogródkach, szczególnie naturalistycznych. Jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-10[4]). Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku i na przepuszczalnym, niezbyt żyznym podłożu. Rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki, zwykle w ogrodzie rozsiewa się sam. Po pierwszym kwitnieniu należy go nieco przyciąć.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-19] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-09-15].
  4. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.