Śniot

Śniot – stosowana w bartnictwie duża dębowa deska z dwoma otworami na dole i na górze, którą zawieszano na tzw. kluczach – dwóch hakowato zakończonych kołkach zamocowanych nad i pod barcią. Przeznaczeniem śniota było zabezpieczenie barci przed szkodnikami, np. dzięciołami lub działaniem niekorzystnych czynników atmosferycznych.

W czasie pracy przy pszczołach śniot odwieszano na specjalny kołek zwany hwozdownią. W zimie w celu ocieplenia barci pod śniot wkładano jedlinę lub inne zabezpieczenie przed zimnem określane jako ogacenie. Pod śniotem, bezpośrednio w otworze barci umieszczano płaszkę, która miała zabezpieczyć barć przed działaniem czynników atmosferycznych.

Bibliografia

• Stefan Blank-Weissberg: Barcie i kłody w Polsce. Warszawa: Polskie Towarzystwo Zootechniczne, 1937.
• Andrzej Keczyński. Ślady bartnictwa. „Matecznik Białowieski 3/2008”. brak numeru strony