Święto Środka Jesieni
Święto Środka Jesieni (chiń. trad. 中秋節, chiń. upr. 中秋节, pinyin Zhōngqiūjié) – jedno z najważniejszych świąt w tradycyjnym kalendarzu chińskim, obchodzone piętnastego dnia ósmego miesiąca.
Święto wywodzi się z tradycyjnych kultów lunarnych i obrzędów rolniczych. Ponieważ księżyc symbolizuje siłę żeńską yin, święto to traktowane jest w Chinach także jako święto kobiet. Czci się w jego trakcie także boginię Księżyca Chang’e.
Podczas Święta Środka Jesieni tradycyjnie ustawia się figurkę zająca i piecze "ciasteczka księżycowe" (chiń. trad. 月餅, chiń. upr. 月饼, pinyin yuèbǐng). Według tradycji ich geneza sięga czasów panowania dynastii Yuan, kiedy to miano zapiekać w ich wnętrzu karteczki z informacją o planowanym powstaniu. Ciasteczka te wchodzą w skład obrzędowej uczty, podczas której spożywa się także ryż i owoce. Uczta ta odbywa się tradycyjnie dopiero wieczorem, po ukazaniu się Księżyca na niebie. Należy się z nią podzielić z Księżycem i duchami przodków.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.
- Wiesław Olszewski: Chiny. Zarys kultury. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2003. ISBN 83-232-1272-4.
