Świnicka Koleba Niżnia
49°13′08″N 20°00′54″E/49,218825 20,015061| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5 m |
| Deniwelacja |
3 m |
| Wysokość otworów |
2235 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
345 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
1913 rok |
| Odkrywca |
H. Kunzk, K. Młodzianowski i Mariusz Zaruski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.H-19.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°13′08″N 20°00′54″E/49,218825 20,015061
| |
Świnicka Koleba Niżnia – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Pięciu Stawów Polskich w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w południowo-wschodnim zboczu Gąsienicowej Turni, w pobliżu szczytu, poniżej Świnickiej Koleby, na wysokości 2235 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 5 metrów, a jej deniwelacja 3 metry[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący stromo do góry korytarz zaczynający się w dużym, trójkątnym otworze wejściowym, a kończący wnęką po 4 metrach[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich mchy, glony i porosty[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli prawdopodobnie w 1913 roku H. Kunzk, K. Młodzianowski i Mariusz Zaruski wchodząc jako pierwsi południowo-wschodnią ścianą na Gąsienicową Turnię[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część I. Liliowe – Mały Kościelec. Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-03-28] (pol.).