Świsłocz (dopływ Berezyny)

Świsłocz

Rzeka Świsłocz
Kontynent	Europa
Państwo	Białoruś
Rzeka
Długość	327 km
Powierzchnia zlewni	5160 km²
Średni przepływ	30 m³/s
Źródło
Miejsce	Wysoczyzna Mińska, Majak
Współrzędne	53°54′39″N 27°33′14″E
Ujście
Recypient	Berezyna
Współrzędne	53°25′58″N 28°59′02″E
Położenie na mapie Białorusi źródło ujście

Świsłocz w centrum Mińska

Świsłocz (biał. Сьвіслач – Świsłacz, wymowa: [ˈɕvislaʧ] słuchaj^ⓘsłuchaj, ros. Сви́слоч) – rzeka na Białorusi, prawy dopływ Berezyny.

Źródło Świsłoczy leży na Wyżynie Mińskiej, w pobliżu wzniesienia Szapowały (334 m n.p.m.). Znajduje się ono w odległości 39 km na północny zachód od Mińska. Rzeka płynie przez Równinę Środkowoberezyńską i uchodzi do Berezyny nieopodal wsi Świsłocz rejonu osipowiczowskiego. Do Świsłoczy wpada mnóstwo małych rzek i strumieni, do największych należą Wolma, Talka, a na terytorium Mińska – Niamiha, Łoszyca, Ślapianka, Piarespa. W 1976 została połączona z rzeką Wilią za pośrednictwem Wilejsko-Mińskiego systemu wodnego. Rzeka jest na większej długości uregulowana. Zasila ona kilka zbiorników wodnych, z których największe to: Zasławski (tzw. „Mińskie morze”, pow. 31 km²) i Osipowiczowski (11,9 km²). Zamarza zwykle w grudniu, odmarza w marcu bądź na początku kwietnia.

Świsłocz przepływa przez Mińsk, stolicę Białorusi oraz przez największą na Białorusi Osipowiczowską elektrownię wodną. Wcześniej rzeka była używana do łowienia ryb, żeglugi oraz do spławu drewna. Aktualnie posiada głównie ograniczone znaczenie rekreacyjne (jedynie powyżej Mińska, gdyż poniżej miasta rzeka jest silnie zanieczyszczona) oraz jest źródłem wody dla przemysłu w Mińsku.

Zobacz też

• rzeki Europy

Linki zewnętrzne

• Źródło rzeki
• Galeria zdjęć
• Świsłocz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 718 .