Źródło św. Floriana w Załęczańskim Parku Krajobrazowym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Źródło Św.Floriana. Pulsowanie wody

Źródło św. Florianaźródło krasowe znajdujące się w Załęczańskim Parku Krajobrazowym,  w miejscowości Kochlew, gminie Wierzchlas, w powiecie wieluńskim, w województwie łódzkim.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Obiekt znajduje się na Wyżynie Wieluńskiej rozciągającej się między Wieluniem a Częstochową, a dokładniej na Wysoczyźnie Działoszyńsko-Lindowskiej. Wyżynę Wieluńską rozcina dolina Warty, w której utworzono Załęczański Park Krajobrazowy w celu ochrony jurajskich wapiennych ostańców[1]. Źródło św. Floriana zlokalizowane jest przy prawym brzegu Warty[2].

Geologia[edytuj | edytuj kod]

Wyżyna Wieluńska zbudowana jest z  jurajskich i kredowych wapieni, margli oraz dolomitów.  Jest częścią tej samej płyty jurajskiej, jaka tworzy Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, jednakże skalny trzon tej płyty przykryty jest osadami zlodowacenia środkowopolskiego [3].

Geneza i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rdzawe zabarwienie wody spowodowane glonami

Załęczański Park Krajobrazowy cechuje się krajobrazem nizinno-wyżynnym obfitym w wapienne skały i wzgórza. Obszar ten słynie z wielu form krasowych. Związane jest z tym powstanie charakterystycznych form rzeźby terenu oraz sieci podziemnego odwadniania. Przez szczeliny i spękania wody wnikają w głąb skał, następnie pod wpływem ciśnienia w warstwie wodonośnej, woda wydostaje się na powierzchnię jako źródło krasowe. Takie źródła zaliczamy do krasu powierzchniowego[4]. Źródło św. Floriana jest przykładem źródła ascenzyjnego i cechuje się znaczącą wydajnością, posiada czystą wodę o stałej temperaturze z widocznym rdzawym zabarwieniem spowodowanym przez glony. Źródło św. Floriana zostało objęte ochroną i funkcjonuje jako pomnik przyrody nieożywionej[5]. W miejscu wypływu wody powstało rozległe rozlewisko porośnięte trzciną i roślinnością krzewiastą. Dodatkowym walorem źródła jest intensywne pulsowanie wody wymieszanej z osadem, z dna misy. Dawniej, wodę ze źródła wykorzystywano do gaszenia pożarów w okolicy, stąd nazwa źródła. (Św. Florian – patron strażaków). Oprócz źródła św. Floriana na obszarze Załęczańskiego Parku Krajobrazowego znajduje się również Granatowe Źródło, które jest krasowym źródłem terasowym, charakteryzującym się ciekawą barwą, od której wzięło nazwę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kondracki, Geografia Regionalna Polski, 1998.
  2. Krzysztof Gara, Załęczański Park Krajobrazowy. Przewodnik, 2014.
  3. Krystyna Czyżewska i inni, Załęczański Park Krajobrazowy, 1992.
  4. Andrzej Wierzbowski i inni, Jura na bursztynowym szlaku. Geoturystyczne wykorzystanie Wyżyny Wieluńskiej, 2013.
  5. Krzysztof Gara, Załęczański Park Krajobrazowy, 2008.