Żarłoczny przypływ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żarłoczny przypływ
The Hungry Tide
Autor

Amitav Ghosh

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Język

angielski

Data wydania

2004

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2008

Wydawca

Oficyna Literacka Noir sur Blanc

Przekład

Krzysztof Obłucki

poprzednia
Glass Palace (1967) - Szklany pałac
następna
Sea of Poppies (2008) –

Żarłoczny przypływ – powieść znanego współczesnego pisarza indyjskiego Amitava Ghosha. Książkę w oryginale wydano w 2004 roku. Po polsku w 2008 roku (z angielskiego tłumaczył ją Krzysztof Obłucki). Stron 412. Format: 145 × 235 mm.

W powieści tej w reminiscencjach bohaterów przedstawiono prawdziwą historię osadników, którzy uciekając od śmierci w czas wojny 1971 roku przekroczyli granice Wschodniego Pakistanu przemieniającego się właśnie w krwi w Bangladesz, aby po kilku latach, uciekłszy z indyjskiego obozu dla uchodźców, dotrzeć do znanych im od dziecka zalewanych przypływem wysepek delty Gangesu. Tu zaczyna się ich walka o życie w niebezpiecznym, ale bliskim ich sercu miejscu. Kto ma większe prawo do wyspy - chcący na niej przeżyć ludzie czy chronione przez międzynarodowy program tygrysy?

Na tym tle dramat relacji bohaterów biznesmena z Delhi, rybaka z archipelagu Sundarbany i odciętej od indyjskich korzeni Bengalki z USA.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

W pociągu z Kalkuty do Canning na archipelagu Sundarbany w delcie Gangesu i Brahmaputry spotyka się dwoje ludzi. Kanaja (40-letni szef firmy translatorskiej z Delhi) zaciekawia krótko obcięta, ubrana na chłopca Pia, Induska z Ameryki, która w języku swoich rodziców potrafi powiedzieć tylko, że nie mówi po bengalsku. Ich przyjazd do krainy, gdzie codziennie przypływ pożera całe połacie wysp to krótka przerwa od życia w cywilizacji. Pia ma tu przeprowadzić badania nad delfinami gangesowymi, a Kanaj zapoznać się z papierami, które pozostawił mu po śmierci jego wuj Nirmal. Wkrótce ich losy skrzyżują się z losami Kusum, walczącej tu z rządem Bengalu o prawo do osadnictwa na wyspie i jej syna Fokira, rybaka pływającego własnymi ścieżkami. Zostaniemy tu razem z obcymi tej ziemi Kanajem i Pia wtajemniczeni w jej wierzenia, bolesną przeszłość, doświadczenie strachu przed tygrysem cyklonem, rozterką ich serc.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]